1 Samueli djalosh i shërbente Zotit nën mbikëqyrjen e Heliut. Fjala e Zotit ishte asokohe e rrallë: nuk kishte vëgime të shpeshta.
2 E ndodhi që një ditë, Heliu po pushonte në vendin e vet të rëndomtë. Sytë i ishin dobësuar shumë: nuk shihte fare.
3 Drita e Zotit ende nuk ishte shqimur. Samueli po flinte në Tempullin e Zotit, aty ku ishte Arka e Hyjit.
4 Zoti e thirri Samuelin. Ai iu përgjigj: “Urdhëro!”,
5 u lëshua vrap tek Heliu e i tha: “Urdhëro! Ti më thirre”. Ai i tha: “Unë nuk të kam thirrur! Kthehu e fli”! Ai shkoi e ra të flinte.
6 Zoti përsëri e thirri Samuelin. Samueli u ngrit, shkoi tek Heliu e i tha: “Ja ku jam, sepse më thirre”! Ai iu përgjigj: “Nuk të kam thirrur, biri im. Kthehu e fli”!
7 Samueli ende nuk e njihte Zotin. Fjala e Zotit ende nuk i ishte zbuluar.
8 Por Zoti e thirri përsëri Samuelin për të tretën herë. Ky u ngrit e shkoi tek Heliu
9 e i tha: “Urdhëro, sepse më ke thirrur”! Atëherë Heliu e mori vesh se Zoti e kishte thirrur djaloshin dhe i tha Samuelit: “Shko e fli! Nëse të thërret përsëri, thuaji: ‘Fol, o Zot, se të dëgjon shërbëtori yt’!” Samueli shkoi e fjeti në vendin e vet.
10 Zoti erdhi e qëndroi pranë tij. E thirri siç e kishte thirrur më parë: “Samuel, o Samuel”! E Samueli u përgjigj: “Fol, shërbëtori yt dëgjon”.
11 Atëherë Zoti i tha Samuelit: “Ja, do të bëj një emnesë në Izrael që kushdo ta dëgjojë, do t’i tingëllojnë të dy veshët.
12 Atë ditë do të kryej kundër Heliut gjithçka që kam thënë për shtëpinë e tij: pikë për pikë.
13 Sepse i kam treguar që më parë se do ta dënoj shtëpinë e tij përgjithmonë për shkak të paudhësisë: ai e dinte se të bijtë e përbuznin Hyjin e megjithatë nuk i kishte qortuar.
14 Këndej edhe i përbetohem shtëpisë së Heliut: asgjë nuk mund ta shpërblejë fajin e shtëpisë së tij as me fli as me dhurata, askurrë”.
15 Samueli fjeti deri në mëngjes, e atëherë i hapi dyert e Shtëpisë së Zotit. Samueli kishte frikë t’ia tregonte vëgimin Heliut.
16 E Heliu e thirri Samuelin e i tha: “Samuel, biri im”! Ai iu përgjigj: “Urdhëro”!
17 Ai e pyeti: “Cila është fjala që ta ka drejtuar? Po të lutem, mos ma fsheh. Ashtu ta bëftë Zoti ty e edhe më zi, nëse më fsheh edhe një fjalë prej të gjitha fjalëve që t’i ka thënë”.
18
Kështu, pra, Samueli ia tregoi të gjitha fjalët dhe nuk i fshehu asnjë fjalë. E Heliu u përgjigj:”Ai është Zot. Le të bëjë gjithçka është e mirë para syve të tij”.
19 Samueli u rrit. Zoti ishte me të, e nuk lejoi që asnjë prej fjalëve të tija të shkonte hupëse.
20 Mbarë Izraeli, prej Danit e deri në Bersabe, e mori vesh se Samueli ishte bërë profet i Zotit.