1 I caktoi shtatëdhjetë mijë vetë bartës krahu dhe tetëdhjetë mijë gdhendës guri në mal dhe tri mijë e gjashtëqind kryepunëtorë.
2 Atëherë i çoi fjalë Hiramit, mbretit të Tirit: “Siç ke vepruar me babain tim Davidin dhe i ke dërguar lëndë cedri që ta ndërtonte pallatin për të banuar ai në të,
3 po ashtu vepro edhe për mua që t’ia ndërtoj një Shtëpi Emrit të Zotit, Hyjit tim, e ta shuguroj për të djegur para tij erëra të këndëshme tymuese, për të kushtuar vazhdimisht bukë dhe fli shkrumbimi në mëngjes e në mbrëmje, të shtunave, hënëve të reja dhe në të gjitha të kremtet e Zotit, Hyjit tonë, për amshim që i janë urdhëruar Izraelit.
4 Shtëpia, të cilën dëshiroj ta ndërtoj, është e madhe, sepse i madh është Zoti ynë përmbi të gjithë zotat.
5 E kush do të kishte mundësi t’i ndërtojë Atij një Shtëpi të denjë? Në qoftë se qiejt dhe qiejt e qiejve nuk mund ta zënë Atë, po kush jam unë që të mund t’ia ndërtoj Shtëpinë? Por vetëm kaq sa të digjet kemi në praninë e tij.
6 Tani, ma dërgo një njeri të ditur që di të punojë me ar, me argjend, me bronz, me hekur, me purpur të kuq e ngjyrë vjollcë e që të jetë i ushtruar në mjeshtrinë e skalitjes; ai do të punojë me këta artizanët që i kam në Jude e në Jerusalem, të cilët i përgatiti im atë Davidi.
7 Ti më dërgo edhe lëndë cedri, bredhi e pishe prej Libanit. Unë e di se shërbëtorët e tu dinë ta presin drurin e Libanit, madje edhe shërbëtorët e mi do të jenë me shërbëtorët e tu
8 që të më përgatiten lëndë të shumta, sepse Shtëpia që dëshiroj ta ndërtoj duhet të jetë e vetme dhe e madhërishme.
9 Druprerësve, shërbëtorëve të tu, do t’u jap si ushqim njëzet mijë kora grurë po edhe aq kora elb, njëzet mijë batë verë si dhe njëzet mijë batë vaj”.
10 E Hirami, mbreti i Tirit, iu përgjigj me anë të një letre që ia dërgoi Salomonit: “Pasi Zoti e deshi popullin e vet, bëri që ti të mbretërosh mbi të”.
11 Dhe shtoi: “Bekuar qoftë Zoti, Hyji i Izraelit, i cili bëri qiellin e tokën, që ia dha Davidit mbret një djalë të dijshëm, të mençur, të arsyeshëm e të urtë që të ndërtojë Shtëpi në nder të Zotit dhe pallat për vete.
12 Tani po ta dërgoj një njeri të urtë, të dijshëm si ai, Hiramin, mjeshtrin tim,
13 djalin e njërës prej bijave të Danit, babai i të cilit qe tiras. Ky di të punojë në arë e në argjend, në bronz e në hekur, në gur e në dru, në purpur, në pëlhurë ngjyrë vjollcë e në pëlhurë të kuqe. Di të gdhendë çdo gdhendje; ia pret mendja hollë e, çka i sheh syri, ia bën dora. Do të punojë me mjeshtrit e tu dhe me mjeshtrit e zotërisë tim, Davidit, babait tënd.
14 Ti imzot, veç dërgoje grurin, elbin, vajin, verën që i ke premtuar për shërbëtorët e tu.
15 Ne do t’i presim drurët nga Libani aq sa të të nevojiten dhe do t’i përcjellim me trapa nëpër det në Jope e ty të mbetet vetëm t’i shpiesh në Jerusalem”.
16 Atëherë Salomoni i regjistroi të gjithë burrat ardhacakë që ishin në tokën e Izraelit, pas numërimit që e bëri babai i tij, Davidi, dhe dolën njëqind e pesëdhjetë e tri mijë e gjashtëqind.
17 Prej tyre i caktoi shtatëdhjetë mijë bartës dhe tetëdhjetë mijë gurnxjerrës në gurore, kurse për kryepunëtorë të tyre i caktoi tri mijë e gjashtëqind vetë.