1 Manaseu kishte dymbëdhjetë vjet kur u bë mbret dhe në Jerusalem mbretëroi pesëdhjetë e pesë vjet.
2 Ai bëri atë që është e keqe para Zotit, sipas poshtërsive të paganëve, të cilët Zoti i dëboi para bijve të Izraelit.
3 Ai i rindërtoi lartësirat e rrënuara prej të atit, Ezekisë, ndërtoi edhe lterë për Baalët, punoi banirë, nderoi dhe i adhuroi ushtritë qiellore.
4 Ai madje ndërtoi edhe lterë në Shtëpinë e Zotit, për të cilën kishte thënë Zoti: “Në Jerusalem do të banojë përgjithmonë Emri im”.
5 I ndërtoi lterët në nder të mbarë ushtrisë qiellore në dy tremet e Shtëpisë së Zotit.
6 Ai i kaloi fëmijët e vet nëpër zjarr në luginën e birit të Enomit. Ushtroi magjinë, shortinë, përdorte mjeshtritë magjike, mbante në oborr shpirtpyetës e rropullikëqyrës dhe bëri shumë të këqija të tjera para syve të Zotit, për ta ngacmuar atë.
7 E punoi dhe e vendosi një trupore idhulli në Shtëpinë e Hyjit, për të cilën Zoti i ka thënë Davidit e Salomonit, birit të tij: “Në këtë Shtëpi dhe në Jerusalem, të cilin e zgjodha ndër të gjitha fiset e Izraelit, do ta vendos Emrin tim përgjithmonë.
8 Nuk do të bëj që Izraeli ta luajë këmbën prej tokës që ua kam dhuruar etërve të tyre, por me kusht që t’i ruajnë urdhërimet që ua kam dhënë, tërë Ligjin, urdhrat dhe rregulloret me anë të Moisiut”.
9 Kështu Manaseu e mashtroi Judën dhe banorët e Jerusalemit të bëjnë të këqija më tepër se të gjitha kombet, të cilët Zoti i kishte zhdukur para fytyrës së bijve të Izraelit.
10 Zoti i foli atij dhe popullit të tij, por ata nuk deshën ta dëgjojnë.
11 Për këtë arsye Zoti kundër tyre i dërgoi prijësit e ushtrisë së mbretit të asirëve. Ata e zunë dhe e lidhën Manaseun në pranga dhe të lidhur me zinxhirë e çuan në Babilon.
12 Ky pasi ra ngusht, iu lut Zotit, Hyjit të vet, dhe u pendua plot përvujtëri para Hyjit të etërve të vet. u
13 U lut dhe Zoti pati dhimbje për të, ia dëgjoi lutjen dhe e ktheu në Jerusalem në mbretërinë e vet. Atëherë Manaseu e mori vesh se Zoti është Hyj i vërtetë.
14 Pas kësaj ai e ndërtoi murin e jashtëm të Qytetit të Davidit, në perëndim të Gihonit, nga lugina deri te Dera e Peshqve dhe e rrethoi me mure edhe Ofelin. Murin e bëri shumë të lartë. Në çdo fortesë të qyteteve të Judës Manaseu e caktoi prijësin ushtarak.
15 I mënjanoi zotat e huaj dhe idhullin nga Shtëpia e Zotit, po ashtu edhe lterët që i kishte ndërtuar në Malin e Shtëpisë së Zotit e në Jerusalem dhe i humbi të gjithë jashtë qytetit.
16 Pastaj e rindërtoi lterin e Zotit dhe mbi të i flijoi flitë e pajtimit e të falenderimit dhe i urdhëroi Judesë t’i shërbejë Zotit, Hyjit të Izraelit.
17 Megjithatë populli edhe më tej vazhdoi të flijonte mbi lartësira, por tani vetëm Zotit, Hyjit të vet.
18 Pjesa tjetër e historisë së Manaseut, lutja e tij drejtuar Hyjit të vet, si dhe fjalët e vegimtarëve që flisnin me të në emër të Zotit, Hyjit të Izraelit, gjenden në Historinë e Mbretërve të Izraelit.
19 Lutja e tij si dhe vështrimi i uratës së tij, të gjitha mëkatet e tija si dhe përbuzja, vendet në të cilat ndërtoi lartësira, ku bëri banirë e trupore, para se të kthehej, janë të shkruara në Historinë e Hozait.
20 Edhe Manaseu fjeti me etërit e vet. E varrosën në oborrin e shtëpisë së tij. Në vend të tij u bë mbret i biri, Amoni.
21 Amoni ishte njëzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi në Jerusalem dy vjet.
22 Bëri të keqen në praninë e Zotit, ashtu si kishte bërë edhe Manaseu, i ati, dhe u flijoi e u shërbeu të gjithë idhujve që i kishte punuar Manaseu.
23 Dhe nuk e përvujtëroi vetveten para Zotit, siç ishte përulur Manaseu, ati i tij, madje Amoni bëri edhe shumë të këqija më të mëdha.
24 Oborrtarët e tij u përbetuan kundër tij dhe e vranë në shtëpinë e tij,
25 por populli i vendit, i vrau të gjithë ata që ishin përbetuar kundër mbretit Amon dhe, në vend të tij, e bënë mbret të birin, Josinë.