1 Në të dhjetin vit, në të dhjetin muaj,
të dymbëdhjetën ditë të muajit, më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit. Më tha:
2 “Biri i njeriut, sille fytyrën tënde kundër faraonit, mbretit të Egjiptit, e profetizo kundër tij e kundër mbarë Egjiptit.
3 Fol e thuaj: Kështu thotë Zoti Hyj:
Ja, pritëm, o faraon,
mbreti i Egjiptit,
krokodil i madh,
që shtrihesh sa gjerë gjatë
në lumenjtë e tu
e thua: ‘Imi është lumi,
unë e krijova vetveten!’
4 Do ta vë grremçin në nofullat e tua,
do t’i ngjis peshqit mbarë të të gjithë lumenjve
për luspat e tua,
do të të nxjerr jashtë lumenjve të tu,
me të gjithë peshqit e lumenjve të tu
të ngjitur për luspat e tua.
5 Do të të hedh në shkretëtirë
bashkë me të gjithë peshqit e lumenjve të tu.
Do të përplasesh përmbi tokë,
askush s’do të të çojë as s’do të të varrosë:
Të dhashë për ushqim
egërsirave të tokës e shpendëve të qiellit!
6 Do ta dinë të gjithë banorët e Egjiptit
se unë jam Zoti.
Sepse ti ishe shkop kallami
për shtëpinë e Izraelit.
7 Kur në dorë të morën, ti u theve
ti krejt dorën ua copëtove.
Kur u mb’shtetën në ty, u theve
e të gjithë i këpute në kryq!
8 Prandaj kështu thotë Zoti Hyj: Ja unë po çoj kundër teje shpatën e do të vras njerëz e kafshë.
9 Toka e Egjiptit do bëhet shkretëtirë dhe e pabanuar: do ta dinë se unë jam Zoti! Sepse ti the: ‘Lumi është imi, unë e krijova!’,
10 ja, prandaj unë po vij kundër teje e kundër lumenjve të tu, tokën e Egjiptit do ta bëj shkretëtirë, të shpartalluar nga shpata që prejMagdolit e deri në Sienë, deri në kufijtë e Kusit.
11 S’do ta përshkojë më këmbë njeriu, këmbë bagëtie më s’do të shkelë në të, e pabanuar do të mbesë për dyzet vjet.
12 Tokën e Egjiptit do ta bëj shkretëtirë mes tokave të shkretuara, qytetet e tij do të jenë mes qyteteve të rrënuara të shkretuara për dyzet vjet e egjiptianët do t’i tres ndër paganë e do t’i shpërndaj nëpër vende të ndryshme.
13 Sepse kështu thotë Zoti Hyj: Pasi të kalojnë dyzet vjet do t’i bashkoj egjiptianët nga popujt, ndër të cilët qenë shpërndarë,
14 e do ta ndryshoj fatin e Egjiptit dhe do t’i ngul në tokën Fatures, në vendlindjen e tyre, ku do të trajtojnë një mbretëri të vogël.
15 Ndër mbretëritë e tjera do të jetë më e vogla, më s’do të ngrihet mbi popujt e tjerë e do ta zvogëloj që të mos i pushtojë më popujt.
16 As shtëpia e Izraelit më nuk do të ketë shpresë në të, do ta kujtojë fajin e vet që i ndoqi ata, e do ta kuptojnë se unë jam Zoti Hyj.”
17 Ndodhi që, në vitin njëzet e shtatë, të parën ditë të muajit të parë, të më drejtohej kjo fjalë e Zotit:
18 “Biri i njeriut, Nabukodonozori, mbreti i Babilonit, e ka çuar në këmbë ushtrinë e vet dhe ka ndërmarrë një sulm të rreptë kundër Tirit: çdo kokë u rrua e çdo krah u thye e ai s’pati kurrfarë dobie as ai as ushtria që u çua kundër Tirit, pse e sulmoi Tirin.
19 Prandaj kështu thotë Zoti Hyj: Ja, pra, unë po ia lë në dorë Nabukodonozorit, mbretit të Babilonit, tokën e Egjiptit, ai do t’ia marrë pasurinë, do ta rrëmbejë e do ta bëjë pre me gjithçka ka. Kjo do të jetë shpërblimi i ushtrisë së tij.
20 Për mundin që hoqi kundër Tirit, tokën e Egjiptit do t’ia jap si shpagim. Do t’ia jap tokën e Egjiptit pse punuan në shërbimin tim, thotë Zoti Hyj.
21 Atë ditë do të bëj të forcohet krahu i shtëpisë së Izraelit, kurse ty do ta zhdërvjell gjuhën mes tyre e do ta dinë se unë jam Zoti.”