1 Zëri i mirë është më i mirë se pasuria e madhe,
më shumë vlen të kesh rëndësi se ar e argjend.
2 Pasaniku e skamnori takohen:
të dy i ka krijuar Zoti.
3 I mençuri e sheh të keqen e fshehet,
kurse të pamendët shkojnë përpara e sharrojnë.
4 Shpërblim i përvuajtërisë është frika e Zotit,
begatia, lavdia dhe jeta.
5 Ferra e leqe ka në udhën e mbrapshtanit,
kurse ai që e ruan jetën larg u shmanget atyre.
6 Mësoje djaloshin sipas udhës që do të ndjekë.
edhe kur të plaket s’do t’i shmanget asaj.
7 I pasuri i sundon skamnorët,
e detyrësi bëhet skllav i huadhënësit.
8 Kush mbjell paudhësi, do të korrë të këqija,
do të sharrojë nga shqupia e hidhërimit të vet.
9 Syri mirëbërës do të bekohet,
sepse jep për skamnorë prej bukëve të veta.
10 Dëboje përqeshësin e me të do të zhduket grindja,
do të pushojnë grindjet e fyerjet.
11 Kush e do pastërtinë e zemrës
për hir të buzëve të veta mik do ta ketë mbretin.
12 Sytë e Zotit e ruajnë dijen,
dhe hidhen poshtë fjalët e të paudhit.
13 Përtaci thotë: “Përjashta është luani,
mes rrugës do të mbetem i vrarë”!
14 Shpellë e pafund është goja e gruas së huaj,
do të bjerë brenda ai të cilin e urren Zoti.
15 Marrëzia është e lidhur për zemrën e fëmijës,
dhe thupra e ndëshkimit e largon atë.
16 E ndrydh skamnorin? Ai do ta shtojë pasurinë e vet.
I dhuron pasanikut? Vetë do të bëhesh skamnor.
17 Prire veshin tënd e dëgjoji fjalët e të urtëve,
prire zemrën tënde drejt mësimit tim,
18 sepse do të jetë kënaqësi t’i ruash në fundin e zemrës sate
e t’i kesh të gatshme në buzët e tua!
19 Me qëllim që Zoti të jetë shpresa jote
t’i drejtoji sot edhe ty.
20 Pse a s’t’i përshkrova para sa kohe
disa këshilla dhe mësime
21 për ta treguar fuqinë e fjalëve të vërteta,
që t’i përgjigjesh atij që të ka dërguar?
22 Mos u dëfto i mujshëm me skamnorin pse është i varfër,
as mos e ndrydh të papasurin në pleqëri,
23 sepse vetë Zoti do ta marrë në dorë çështjen e tyre
dhe do t’ua marrë shpirtin atyre që i plaçkisin.
24 Mos ki miqësi me njeriun idhnak,
as mos bëj shoqëri me njeriun e dërhuzdtë,
25 që të mos mësohesh udhëve të tija
e t’i vësh lak jetës sate.
26 Mos ji ndër ata që japin dorën,
që hynë dorëzanë për borxhe:
27 Nëse s’ke me çka ta kthesh
ç’arsye ke që të të merret shtroja jote?
28 Ruaj se i luan kufijtë e moçëm
që i kanë vënë të parët e tu.
29 A e ke parë njeriun mjeshtër të punës së vet?
I tilli qëndron përballë mbretërish,
ai s’rri në shërbim të njerëzve të pandershëm.