1 Edhe këto janë fjalë të urta të Salomonit që i mblodhën njerëzit e Ezekisë, mbretit të Judës:
2 Është lavdi e Hyjit të veprojë në fshehtësi,
lavdia e mbretërve është të veprojnë pas shqyrtimit.
3 Qielli është i lartë, toka është e thellë,
kurse zemra e mbretit është e pashqyrtueshme.
4 Hiqja ndryshkun argjendit
dhe do të dalë një enë e bukur prej argjendtarit;
5 largoje të patenzonin nga prania e mbretit
dhe froni i tij do të përforcohet nga drejtësia.
6 Para mbretit mos u mba i madh
dhe mos qëndro në vend të të mëdhenjve,
7 sepse është më mirë të të thuhet: “Ngjitu këtu!”,
sesa të përulesh në sytë e princit.
8 Çka kanë parë sytë e tu
mos u ngut ta qitësh menjëherë në gjyq,
sepse çfarë do të bësh pastaj,
kur të të ketë qitur poshtë kundërshtari yt?
9 Rrahe në gjyq çështjen tënde me të afërmin tënd,
por mos e zbulo fshehtësinë e tjetrit,
10 që rastësisht të mos të shajë kur të ketë dëgjuar
e të mos bjerë turpi mbi ty.
11 Mollë të arta në enë argjendi
fjala e thënë në kohën e vet.
12 Vath i artë dhe margaritar i ndritshëm
i urti që qorton veshin e dëgjueshëm.
13 Si fresku i borës në kohën e të korrave
i tillë është i dërguari besnik për atë që e dërgoi:
ia përtërit shpirtin e tij.
14 Re dhe erë e shi që s’bie
është lëvduesi që s’i plotëson zotimet.
15 Me duresë të qëndrueshme zbutet princi,
gjuha e butë i copëton eshtrat.
16 Hase në mjaltë? Ha sa të bën mirë
që, rastësisht, i ngopur për së tepërmi, të mos e vjellësh.
17 Mos shkel shpesh në shtëpinë e mikut
që të mos t’ia mërzitësh e të ketë rëndë.
18 Maj e shpatë e shigjetë e mprehtë
është njeriu që bën dëshmi të rreme kundër të afërmit të vet.
19 Dhëmb i prishur e këmbë e çalë
është ai që shpreson në të pabesin në ditë të ngushtë.
20 Si ai që e heq në të ftohtë leshnikun,
si uthulla në plagë
është ai që këndon para atij që e ka zemrën e thyer.
21
Nëse armiku yt është i uritur, jepi të hajë,
nëse është i etur, jepi të pijë:
22 kështu grumbullon mbi kokë të tij prush
e Zoti do ta shpaguajë.
23 Era e veriut bie shiun
dhe gjuha përqeshëse fytyrën e trishtuar.
24 Më mirë është të rrish në buzë të pullazit
se në shtëpi të përbashkët me gruan grindavece.
25 Si uji i freskët për fytin e etshëm
është lajmi i mirë prej vendit të largët.
26 Si kroi i turbullt e burimi i prishur
është i drejti që përulet para të paudhit.
27 Të hash për së tepërmi mjaltë s’është mirë,
as nder s’është të kërkosh lavdi të tepruara.
28 Qytet i rrënuar e pa mur rrethues
është burri që s’është i zoti ta përmbajë vetveten.