1 Po kush, o galatas të pamendë, jua mori
mendtë, kurse para syve tuaj Jezu Krishti u përshkrua i kryqëzuar?
2 Vetëm kaq dua të di prej jush: a e morët Shpirtin Shenjt në saje të veprave të Ligjit, apo pse e pranuat fenë?
3 Po a kaq të marrë jeni?! Filluat me Shpirtin Shenjt e të mbaroni me trup?!
4 Po a thua kot i përjetuat të gjitha këto gjëra? Oh të kishin qenë kot!
5 Po a thua Ai që ju jep Shpirtin Shenjt dhe bën ndër ju vepra të mrekullueshme, i bën këto pse ju i kryeni veprat e Ligjit e jo pse e keni dëgjuar Mësimin e fesë?
6 Kështu, pse Abrahami “i besoi Hyjit, kjo gjë iu numërua për drejtësi.”
7 Dijeni, pra, mirë: ata që besojnë janë bijtë e vërtetë të Abrahamit.
8 E Shkrimi i shenjtë, duke paraparë se Hyji do t’i shfajësojë paganët me anë të fesë, që më parë ia dha Abrahamit këtë lajm të gëzueshëm: ‘Në ty do të jenë të bekuar të gjithë popujt!’
9 Kështu, pra, ata që besojnë janë të bekuar bashkë me Abrahamin besimtar.
10 E njëmend, ata që mbështeten në veprat e Ligjit, janë nën mallkim, sepse Shkrimi i shenjtë thotë: “Qoftë mallkuar secili që nuk mban e nuk zbaton gjithçka është shkruar në Librin e Ligjit!”
11 E se askush s’mund të shfajësohet para Hyjit me anë të Ligjit është e qartë, sepse: “I drejti do të jetojë me anë të fesë.”
12 Tashti Ligji nuk është prej fesë, por: “Kush e mban në të do të gjejë jetën.”
13 Krishti na shpërbleu prej mallkimit të Ligjit duke u bërë Ai vetë Mallkim ‑ sepse është shkruar: “I mallkuar është gjithkush varet në kryq, ” ‑
14 që përmbi paganë të arrijë bekimi i Abrahamit në Krishtin Jezus: që Premtimin ‑ Shpirtin Shenjt ‑ ta marrim me anë të fesë.
Ligji dhe premtimet
15 Vëllezër, po marr shembull nga jeta njerëzore: një testament të thjeshtë njerëzor, të bërë në rregull, askush nuk e zhbën as nuk i shton gjë.
16 Tashti këto premtime i janë bërë Abrahamit e “Pasardhësit të tij.” Nuk thuhet: “Pasardhësve të tij” si për shumë pasardhës, por për një të vetëm: “Dhe pasardhësit tënd”. Ky është Krishti.
17 Ja, çka dua të them: Besëlidhjen që Hyji e ka bërë në mënyrë të rregullt, nuk e zhbën Ligji që erdhi katërqind e tridhjetë vjet më vonë dhe nuk i hedh poshtë premtimet.
18 E njëmend, nëse trashëgimi fitohet me anë të Ligjit, nuk mund të fitohet me anë të premtimit. Tashti, Abrahamit Hyji ia dha dhuratën e vet me anë të premtimit.
19 Po atëherë ç’u lyp Ligji;
Qe vënë shtuar për arsye të kundërvajtjeve derisa të vinte Trashëgimtari, të cilit iu bë premtimi; Ligji u shpall prej engjëjve me anë të një ndërmjetësi.
20 Tashti, ndërmjetës nuk ka ku është vetëm një. E Hyji është një i vetëm!
Skllevërit dhe bijtë
21 A thua atëherë Ligji është kundër premti‑ meve [të Hyjit]?
Prite Zot! Por, po të ishte dhënë një ligj, i cili do të mund të jepte jetë, atëherë me siguri drejtësia do të vinte nga Ligji.
22 Por Shkrimi i shenjtë gjithçka ndryn nën mëkat që, me anë të fesë në Jezu Krishtin, t’u jepej premtimi atyre që besojnë.
23 Para se të vinte feja, ruheshin të ndryrë nën Ligj, për fenë që do të zbulohej.
24 Kështu, pra, Ligji ishte mbikëqyrësi ynë derisa të vinte Krishti që ne të shfajësoheshim me anë të fesë.
25 Por, që kur erdhi feja, nuk jemi më nën mbikëqyrës.
26 Prandaj, të gjithë jeni bijtë e Hyjit në fuqi të fesë në Jezu Krishtin,
27 sepse, gjithsa jeni pagëzuar në Krishtin ‑ me Krishtin jeni veshur.
28 Nuk ka më: hebre ‑ grek!
Nuk ka më: skllav ‑ i lirë!
Nuk ka më: mashkull ‑ femër!
Të gjithë ju jeni NJË në Krishtin Jezus!
29 Nëse jeni të Krishtit, jeni pasardhësit e Abrahamit, trashëgimtarë në fuqi të premtimit.