1 Asokohe nuk kishte ende mbretër në Izrael. Asokohe fisi i Danit kërkonte një vend për pronë për të banuar, sepse deri atëherë nuk i kishte takuar asnjë trashëgim mes fiseve të tjera.
2 Prandaj bijtë e Danit dërguan pesë vetë, burra të fortë, prej fisit e barqeve të veta nga Saraja e Estaoli për t’i bërë hetime vendit e për ta njohur me kujdes. U thanë: “Shkoni e bëni hetime vendit”. Këta, kur arritën në Malësi të Efraimit, te shtëpia e Mikës, e kaluan natën aty.
3 Pasi ishin afër shtëpisë së Mikës, duke njohur zërin e djaloshit levit, u kthyen aty dhe e pyetën: “Kush të ka prurë këtu? Çfarë bën këtu? Për ç’arsye ke dashur të vish këtu”?
4 Djaloshi u përgjigj: “Mika ka bërë këtë e këtë për mua; ai më paguan që t’i jem prift”.
5 Ata i thanë: “Pyete për ne Hyjin a do ta bëjmë me sukses udhëtimin që kemi marrë dhe a do të na shkojë gjithçka mbarë”.
6 Ky iu përgjigj: “Shkoni në paqe! Rruga dhe udhëtimi juaj është nën mbikëqyrjen e Zotit”.
7 Këta shkuan dhe të pestët arritën në Lais. Panë se populli që banonte në të, jetonte në qetësi pa farë frike ‑ sikurse sidonasit ‑ i sigurt e i qetë: askush nuk i trazonte, kishin shumë pasuri, ishin larg prej sidonasve dhe nuk kishin farë shoqërie me Sirinë.
8 U kthyen te vëllezërit në Saraa e në Estaol dhe, të pyetur çfarë kishin bërë, u përgjigjën:
9 ”Çohuni të shkojmë kundër tyre! Sepse toka që pamë ishte shumë e pasur dhe e mirë. Pse po përtoni? Mos u matni: çohuni të shkojmë e ta pushtojmë.
10 Me siguri do të pushtojmë një tokë shumë të gjerë. Zoti me siguri do të na e dorëzojë! Është një vend ku nuk mungon asgjë që toka prodhon”.
11 Kështu pra, u nisën gjashtëqind burra me armë lufte ngjeshur prej fisit të Danit nga Saraja e nga Estaoli.
12 U nisën dhe fushimin e ngulën në Kariatiarimin e Judës. Ky vend asokohe u quajt Zemërimia e Danëve e gjendet në perëndim të Kariatiarimit.
13 Prej andej u nisën në Malësinë e Efraimit.
Kur arritën te shtëpia e Mikës,
14 ata pesë vetë që më parë kishin qenë të dërguar për të hetuar tokën Lais, u thanë vëllezërve të vet: “A e dini se në këto shtëpi është efodi e terafimi si dhe idhulli i gdhendur e i shkrirë? Tani, ju dini se ç’duhet bërë”!
15 Ata u shmangën pak, hynë në shtëpinë e djaloshit levit, në shtëpinë e Mikës, dhe e përshëndetën me fjalë të mira,
16 ndërsa gjashtëqind danët e armatosur rrinin para derës.
17 Atëherë ata që kishin hyrë në shtëpinë e djaloshit, morën idhullin, efodin, terafimin dhe idhullin e shkrirë. Para derës qëndronte prifti dhe gjashtëqind vetë të armatosur.
18 Morën pra, ata që hynë në shtëpi, idhullin e gdhendur, efodin, terafimin dhe idhullin e shkrirë. Prifti u tha: “Çfarë bëni ashtu?”.
19 Ata iu përgjigjën: “Hesht dhe vëri kyçin gojës e eja me ne që të të kemi për atë e për prift. Ç’është më mirë për ty: të jesh prift në shtëpinë e një njeriu të vetëm, apo në një fis e në një trung të Izraelit”?
20 Prifti u gëzua, mori efodin, terafimin dhe idhullin e shkrirë dhe u nis mes popullit.
21 U nisën për rrugë. I qitën para fëmijët, bagëtitë e gjithçka kishin të çmueshme.
22 Ishin larguar bukur mirë prej shtëpisë së Mikës, kur ja, njerëzit që jetonin në shtëpitë afër shtëpisë së Mikës, ishin bashkuar dhe u vunë pas bijve të Danit.
23 Ia filluan të bërtasin pas shpinës së tyre. Këta, kur i panë, i thanë Mikës: “Ç’ke? Pse jeni bashkuar”?
24 Ai u përgjigj: “I morët zotat e mi që i gdhenda për vete, më morët priftin dhe gjithçka pata e tani më pyesni: ‘Ç’ke’”
25 Bijtë e Danit iu përgjigjën: “Qepe e mos fol më se po u hidhëruan njerëzit e të sulmuan, sharron ti dhe mbarë shtëpia jote”.
26 Si thanë kështu, vazhduan udhën që kishin marrë. Mika, pasi pa se ishin më të fortë, u kthye në shtëpinë e vet.
27 Këta gjashtëqind vetë morën atë që Mika kishte dhënë t’i punohej dhe priftin e tij dhe arritën në Lais te një popull që ishte në qetësi e pa farë frike. Banorët i kaluan në tehun e shpatës e qytetit i dhanë zjarrin.
28 Askush nuk u erdhi në ndihmë, sepse jetonin larg Sidonit e me Sirinë nuk kishin asfarë shoqërimi dhe as marrëdhënie.
Qyteti ishte në krahinën e Rohobit. Këtë e rindërtuan dhe banuan në të.
29 Qytetin e quajtën Dan, me emrin e themeluesit të fisit të tyre, që i lindi Izraelit. Ai më parë quhej Lais.
30 Bijtë e Danit e vendosën idhullin. Jonatani, biri i Gersamit, bir i Moisiut, dhe bijtë e tij ishin priftërinj në fisin e Danit deri ditën kur populli qe tretur në skllavëri.
31
Për tërë këtë kohë idhulli i Mikës qëndroi ndër ta, për kohën sa ishte shtëpia e Hyjit në Silo.