1 Mjerë ata që nxjerrin ligje të paudha,
e, kur i përpunojnë, shkruajnë ligje të padrejta,
për t’i shtypur në gjyq skamnorët,
2 për t’ua shkelur të drejtën të varfërve të popullit tim,
që vejushat të jenë preja e tyre,
e jetimët t’i plaçkitin.
3 Çka do të bëni në ditë të pasisë
kur prej së largu të vijë mjerimi?
Te kush do të kërkoni ndihmë?
Ku do ta lini thesarin tuaj?
4 Sepse do të përuleni ndër të humbur
o do të bini ndër të vrarë.
E megjithëkëtë nuk u fashit zemërimi i tij,
por gjithnjë dora e tij mbeti e shtrirë!
5 Mjerë Asuri, thupra e zemërimit tim,
shkop në dorën time, zemërimi im!
6 Unë e dërgoj kundër një kombi të pazot,
e dërgoj kundër një populli,
me të cilin jam zemëruar
që ta plaçkitë e ta bëjë pre,
ta shkelë si baltën në rrugë.
7 Porse ai s’ka menduar kështu,
mendja e tij kështu s’e ka çmuar:
ka menduar veç të shfarosë
e të shuajë kombe jo të pakëta.
8 Madje thotë:
“Pse a s’janë të gjithë princat e mi mbretër?
9 Pse a s’është Kalnoja porsi Karkemisi?
A s’është Emati porsi Arfadi?
Si Samaria, vallë, a s’është Damasku?
10 Siç i pushtoi dora ime mbretëritë idhujtare,
idhujt e të cilave janë më të shumtë
se në Jerusalem e në Samari,
11 vallë, siç ia bëra Samarisë e idhujve të saj,
a s’do t’ia bëj ashtu edhe Jerusalemit e truporeve të tij?”
12 E kur Zoti të ketë kryer tërë veprën e vet mbi malin Sion e në Jerusalem, do ta ndëshkojë frytin e syve krenarë të zemrës së mbretit të asirianëve e të krenarisë madhështore të syve të tij.
13 Sepse tha:
“Veprova me fuqi të krahut tim
e me urtësinë e mendjes sime, sepse jam i mençur;
i zhduka kufijtë e popujve,
pre i bëra thesaret e tyre,
si trim që jam për tokë i rrëzova
ata që rrinin në frone të larta.
14 Dora ime porsi çerdhe i pushtoi
pasuritë e popujve,
siç mblidhen vezët e lëna
e mblodha botën mbarë
dhe s’u gjet kush të fluturojë me krahë
as të hapë sqepin e të cicërojë!”
15 Vallë, a ka si t’i lavdërohet sakica
atij që me të pret?!
A mund t’i krenohet sharra
atij që me të sharron?!
Thua se thupra e sjell atë që e vërtit
ose shkopi e çon atë që dru nuk është!
16 Për këtë arsye Zotëruesi, Zoti i Ushtrive,
do të çojë ligësinë në ushtrinë e zgjedhur të tij,
e nën nderin e tij një zjarri
që do të djegë porsi djeg zjarri.
17 Drita e Izraelit do të jetë porsi zjarri
Shenjti i tij porsi flaka,
do të ndizet e do t’i përpijë
ferra e hallugë në një ditë të vetme.
18 Madhërinë e pyllit e të kopshtit të tij
do ta asgjëssojë me shpirt e trup
e do të bëhet si i sëmuri që shkrihet,
19 çka do të mbesë nga lëndët e pyllit
aq pak do të jetë për nga numri
sa që do të mund t’i regjistrojë fare lehtë edhe një fëmijë!
20 E do të ndodhë atë ditë:
Teprica e Izraelit
dhe ata që do të shpëtojnë
prej shtëpisë së Jakobit,
s’do të mbështeten më mbi ata që i godasin,
por do të mbështeten në Zotin,
me besnikëri në Shenjtin e Izraelit.
21 Te Hyji i gjithëpushtetshëm
do të kthehet Teprica,
Teprica, them, e Jakobit!
Paralajmërimi i shfarosjes.
22 Vërtet, o Izrael,
edhe në qoftë populli yt si rëra e detit,
prej tij do të kthehet vetëm Teprica.
Është vendosur shfarosja,
do të shkojë në vend drejtësia:
23 Urdhrin e shfarosjes
Zoti, Hyji i gjithëpushtetshëm,
në vend do ta çojë mu në zemrën e mbarë vendit!
Shpresa në Hyjin
24 Prandaj kështu thotë Zoti, Hyji i Ushtrive:
“Populli im, që banon në Sion,
frikë mos ki prej Asurit.
Njëmend me thupër do të godasë,
shkopin do ta ngrejë mbi ty porsi Egjipti,
25 sepse edhe pak, për së shpejti,
zemërimi im dhe zemërimi im do të ndizet flakë
për shfarosjen e tyre!”
26 Mbi të Zoti i Ushtrive
me frushkull do të godasë
siç goditi mbi Madianin, në Qetën e Orebit,
shkopin do ta lartësojë mbi det,
siç bëri në Egjipt!
27 Atë ditë do të ndodhë:
nga krahu yt do të hiqet barra e tij,
nga qafa jote do të hiqet zgjedha e tij!
@@@
Nga Remoni po vjen shkatërrimtari!
28 Ia behi në Ajat, kalon nëpër Magron,
në Makmas po i shkarkon plaçkat,
29 me vrap po e kalojnë vaun;
në Gebë po e kalojnë natën!
Dridhet Rama,
Gabaa e Saulit merr arratinë!
30 Gërthit me sa zë të kesh, Batgalim!
Dëgjoje, Laisë!
Përgjigju, Anatot!
31 Medemena mori arratinë.
Ikën banorët e Gabimit!
32 Që sot do të ndalen në Nobe:
me grusht do t’i kërcënohet
malit të bijës së Sionit,
kodrës së Jerusalemit!
33 Ja, Zotëruesi, Zoti i Ushtrive,
me tërbim po i shkurton gemat,
majat më të lartat u prenë,
u shkurtuan majat,
34 sëpata po i pret pyjet e dendura,
rrafsh po bie Libani me gjithë madhërinë e vet!