1 Kështu thotë Zoti për Cirin,
të shuguruarin e vet:
“Ia kapa të djathtën e tij
për t’i shtruar para tij popujt,
për t’i vënë në arrati mbretërit,
për t’i hapur para tij dyert;
edhe dyert para tij s’do të mbyllen.
2 Para teje unë do të ec,
malet do t’i rrafshoj,
dyert e bronzta do t’i thyej,
shulat e hekurt do t’i copëtoj.
3 Do t’i jap thesaret e fshehta,
pasuritë mirë të fshehura
që ta dish se unë jam Zoti,
Hyji i Izraelit, që të thirra me emër.
4 Për dashuri të shërbëtorit tim Jakobit
e të Izraelit, të të zgjedhurit tim,
të thirra ty me emrin tënd,
të shënova megjithëse s’më njihje.
5 Unë jam Zot e tjetër s’ka:
përveç meje Hyj tjetër nuk ka!
Të ngjesha në armë, megjithëse s’më njihje
6 që të dihet prej lindjes në perëndim,
se pos meje, askush tjetër s’është.”
@@@
Unë jam Zot e tjetër s’ka!
7 I jap trajtë dritës e krijoj terrin,
sjell mirëqenien, shkaktoj fatkeqësinë:
unë, Zoti, i bëj të gjitha këto!
8 Vesoni, o qiej, prej së larti vesoni
edhe retë le të rigojnë drejtësinë;
le të hapet toka
e le ta lindë Shëlbuesin,
bashkë me të të lulëzojë drejtësia!
Unë, Zoti, gjithçka krijova!
9 Vaj për atë që i kundërshton Krijuesit të vet,
një copëz prej enëve të thyeshme prej dheu!
Pse a i thotë vorbëtarit balta: “Ç’po bën?”
e “Puna jote s’është vepër dore!”
10 Vaj për atë që i thotë babait: “Pse linde?”
ose gruas: “Përse linde?”
11 Kështu thotë Zoti,
Shenjti i Izraelit,
ai që e trajtoi:
“A ju përket të më pyetni mbi të ardhmen e bijve të mi,
e të më urdhëroni mbi veprën e duarve të mia?
12 Unë jam Krijuesi i tokës
dhe mbi të njeriun e krijova;
duart e mia qiejt i shtrinë,
i urdhëroj të gjithë ushtrisë së tyre.
13 Unë e ngrita që të bëjë drejtësi,
do t’ia drejtoj të gjitha udhët e tij.
Ai do ta ndërtojë qytetin tim,
të skllavëruarit e mi ai do t’i kthejë
pa shpërblim e pa dhurata. ”,
thotë Zoti i gjithëpushtetshëm.
14 Kështu thotë Zoti:
“Bujqit e Egjiptit e tregtia e Etiopisë
e trimat e mëdhenj të Sabaimit
te ti do të kalojnë e të tutë do të jenë;
pas teje do të vijnë,
të mbërthyer në pranga do të ecin
e do të të adhurojnë
dhe ty do të të luten:
vetëm te ti është Hyji
dhe jashtë Teje, Hyj nuk ka!
15 Vërtet ti je Hyj i fshehur,
Hyji i Izraelit, Shpëtimtar!
16 Mendsh u morën e u skuqën të gjithë;
po, të turpëruar shkojnë
ata që punojnë trupore idhujsh.
17 Izraeli është i shëlbuar nga Zoti
me shëlbim të përhershëm:
nuk do të çnderoheni as s’do të turpëroheni
deri në shekuj të shekujve.”
18 Sepse kështu thotë Zoti,
ai që krijoi qiellin, vetë Hyji,
ai që i dha trajtë tokës, e krijoi,
ai që e bëri të patrandshme;
s’e krijoi të jetë e shkretë
e krijoi që të banohet:
“Unë jam Hyji e tjetër s’ka!
19 Unë nuk fola në fshehtësi,
në një skaj të errët të tokës,
nuk i thashë farës së Jakobit:
Më kërkoni në shkretëtirë!”,
unë jam Zoti që flas të drejtën,
e që e shpall drejtësinë.
20 Mblidhuni, ejani e afrohuni së bashku
ju që shpëtuat nga paganët.
Mangut janë në kokë ata që mbartin drunë e gdhendur
e i luten hyjit që s’mund t’i shpëtojë.
21 Qitni provat e dilni përballë,
këshillohuni të gjithë së bashku!
Kush që moti këtë gjë e parakallëzoi
e që atëherë e paralajmëroi?
Vallë, a jo unë Hyji,
s’ka hyj tjetër përpos meje?
Hyj të drejtë e Shpëtimtar s’ka tjetër përveç meje!
22 Kthehuni kah unë e do të shpëtoni,
të gjitha viset e tokës,
se unë jam Hyj e tjetër s’ka!
23 Me vetvete unë jam përbetuar:
nga goja ime del e drejta,
fjala që kurrë s’kthehet dalë ‑
para meje çdo gju do të përkulet,
e çdo gjuhë do të bëjë betim,
24 e do të thotë:
vetëm në Zotin ka drejtësi e forcë!
Tek Ai do të vijnë të turpëruar
të gjithë që shfryejnë kundër tij:
25 në Zotin do të shfajësohet e do të gjejë lavdi
fara mbarë e Izraelit.