1 Zbrit, në pluhur ulu,
o virgjër, bija e Babilonit!
Ulu përtokë, pa fron,
bija e kaldenjve!
Sepse më nuk do të quhesh:
‘E butë dhe eëmbël!’
2 Merre mokrën, bluaje miellin,
hiqe velin, çoji kindet e petkut,
zbuloji këmbët,
kalo lumin!
3 Le të zbulohet lakuriqësia jote,
le të shihet turpi yt!
Do të hakmerrem,
askënd s’do të fal!
4 Thotë Shpëtimtari ynë,
emri i tij Zoti i Ushtrive,
Shenjti i Izraelit:
5 Rri në heshtje, tërhiqu në terr,
bija e kaldenjve,
sepse më nuk do të quhesh
Zonja e mbretërive!
6 Zemëruar isha kundër popullit tim,
çnderuar e kisha trashëgimin tim
i pata lëshuar në duart e tua
e ti për ta nuk pate mëshirë,
përmbi pleq e rëndove
zgjedhën tënde tepër të rëndë
7 e the: ‘Zonjë do të jem
unë përgjithmonë!’
Për këtë gjë mendjen s’e lodhe
as s’e kujtove fundin tënd.
8 Dëgjo këtu, moj e shfrenuar
që rri mbështetur pa kujdes
që të thotë mendja:
‘Unë, përveç meje tjetër s’ka!
E vejë s’do të mbetem!
Fëmijësh s’do të shuhem!’
9 Pikërisht këto të dyja do të të gjejnë,
papritmas e në një ditë të vetme
shfarosja edhe vejëria,
papritmas do të bien mbi ty
për shkak të shumësisë së magjive të tua,
për shkak të një morie shitimesh të tua!
10 Shpresove në paudhësinë tënde
e the: ‘Askush s’më sheh’.
Urtia e dija jote
të bënë t’i marrësh udhët e mbrapshta.
E pra thoje në zemrën tënde:
‘Si unë askush tjetër!’
11 Do të të gjejë një e keqe
që s’mund ta pritësh;
mbi ty do të sulet një fatkeqësi
që s’do të mund ta ndalësh;
do të bjerë mbi ty një e ligë papritmas
që kahin nuk do t’ia dish.
12 Qëndro, pra, në shortitë e tua,
në begatinë e magjive të tua,
për të cilat u mundove që prejrinisë sate!
Ndoshta do të të vlejnë,
ndoshta do të mund të shtiesh frikë!
13 Të lodhën këshilltarët e tu të shumtë.
Le të dalin që të të shpëtojnë ata që masin qiellin,
ata që i vëzhgojnë trupat qiellorë
e që të parakallëzojnë për çdo hënë të re
çka ty do të të ndodhë!
14 Ja, ata janë porsi byku,
i dogji zjarri!
As vetveten s’do ta shpëtojnë dot
nga flaka e zjarrit!
S’mbeti prush për t’u ngrohur,
as zjarr përbri të cilit mund të rrihet!
15 Të tillë janë shortarët e tu,
për të cilët aq kujdes dëftove
që prejrinisë sate!
Secili gabon për llogari të vet,
ty askush nuk do të të shpëtojë!