1 Dëgjojeni këtë, shtëpia e Jakobit,
ju që thirreni në emër të Izraelit,
ju që dolët nga burimi i Judës.
Ju që përbeheni në emër të Zotit,
që e thirrni Hyjin e Izraelit,
por pa çiltëri e drejtësi:
2 ‑sepse quhen: ‘Ata të Qytetit të Shenjtë’
dhe mbështeten mbi Hyjin e Izraelit,
që e ka emrin Zoti i Ushtrive ‑
3 Ngjarjet e kaluara i lajmërova qëmoti,
ato dolën nga goja ime
dhe bëra që të dëgjohen.
Papritmas veprova e ngjanë.
4 E dija se ti je kokëfortë
se zverku yt është thupër hekuri
e se ballin e ke të bronztë.
5 Që atëherë unë t’i parakallëzova,
t’i lajmërova para se të ndodhnin,
që të mos thuash:’Idhulli im e bëri këtë gjë,
truporja e gdhendur e shtatorja e shkrirë
e dhanë këtë urdhër.’
6 I dëgjove parakallëzimet,
shihi pra se u plotësuan!
Pse, vallë, nuk e pranon?
E tashti do të bëj të dëgjosh të reja,
lënë të fshehta, që nuk i njihje.
7 Këto tashti u krijuan e jo qëmoti,
para ditës së sotme, s’ke dëgjuar për to
që të mos thuash: ‘Ja, e dija!’
8 Jo, as s’dëgjove, as nuk dite,
as veshi yt s’qe i hapur që atëherë,
sepse e di se vërtet je i prishur
dhe se quhesh:’Kryengritës nga barku i nënës’.
9 Për nder të emrit tim e përmbajta
zemërimin,
për lavdi time e frenova vetveten
që të mos të qes fare.
10 Ja, të shkriva e të kullova porsi argjendin,
të provova në furrën e skamit.
11 Për nderin tim, për nderin tim e bëj këtë
që të mos shahem;
lavdinë time një tjetri s’ia jap!
12 Më dëgjo, Jakob,
Izrael, që të kam thirrur:
unë, unë jam i pari
edhe unë jam i fundit!
13 Dora ime e themeloi tokën,
e djathta ime i shtrin qiejt;
unë vetëm i thërras,
e njëherësh më vijnë përpara!
14 Bashkohuni të gjithë edhe dëgjoni:
cili prej tyre i ka paralajmëruar këto?
Zoti e deshi atë:
do të bëj vullnetin e Zotit kundër Babilonit
do të jetë krahu i tij kundër kaldenjve.
15 Unë, unë fola dhe e thirra,
e bëra të vijë, mbarë do të shkojë ndërmarrja e tij.
16 Afrohuni tek unë e dëgjoni:
Unë askurrë, që në fillim, nuk fola fshehtazi,
që moti, para se të ndodhë, isha aty:
e tani Zoti Hyj më dërgoi me Shpirtin e vet!
17 Kështu thotë Zoti, Shpërblyesi yt,
Shenjti i Izraelit:
Unë jam Zoti, Hyji yt,
që të mësoj për të mirën tënde,
të drejtoj të shkosh udhës që ecën.
18 Oh, sikur të kishe pasur kujdes për
urdhërimet e mia!
Do të kishte qenë si lumi mirëqenia jote,
kurse drejtësia jote, porsi valët e detit!
19 Fara jote do të kishte qenë si rëra,
bami i barkut tënd si kokrrat e saj;
emri i tij nuk do të ishte shuar,
s’do të ishte shlyer kurrë përpara meje!
20 Dilni nga Babiloni, ikni nga kaldenjtë!
Lajmëroni me zë gëzimi,
bëni ta dëgjojnë këtë,
të merret vesh deri në skaj të dheut!
Thoni:’E shpërbleu Zoti shërbëtorin e vet, Jakobin!’
21 S’pësuan etje kur nëpër shkretëtirë u
printe:
bëri prej shkëmbi t’u rridhte ujët,
e plasi shkëmbin e rrodhi ujët!
22 S’ka paqe për të patenzonë ‑ thotë Zoti!