1 Më kërkuan ata që nuk më këshillonin,
u gjeta prej atyre që nuk më kërkonin.
Thosha: ‘Këtu jam! Këtu jam!’,
popullit që nuk e thirrte emrin tim.
2 Vazhdimisht ia shtrija duart e mia
popullit kryengritës
që ecën udhës jo të mirë
pas synimeve të veta,
3 një popull që më ngacmon të hidhërohem,
gjithmonë ndër sy,
të cilët flijojnë në kopshte,
kem djegin mbi tulla;
4 që banojnë në varreza,
kalojnë natën në vende të fshehta,
hanë mishin e derrit
e në pjatat e tyre ushqime të irituara!
5 E për më tepër thonë: ‘Largohu!
Mos m’u afro, sepse do të të shenjtroja!’
Të tillët tym janë në hundët e mia,
zjarr që gjithë ditën digjet.
6 Shih! Të gjitha janë të shkruara para meje,
s’do të hesht derisa të hakmerrem,
t’ua paguaj në sqetullën e tyre,
7 Fajet tuaja e të etërve tuaj
të gjithëve së bashku ‑ është fjala e Zotit!
Atyre që flijuan kem në male,
atyre që më ngacmuan në kodra,
do t’ua mas në prehrin e tyre
pagën për vepra të mëparshme.
8 Kështu thotë Zoti:
“Sikurse në ndonjë vile kur gjendet lëng,
thuhet: ‘Mos e prish,
sepse në të është bekimi’“,
kështu edhe vetë do të veproj
për dashuri ndaj shërbëtorëve të mi,
s’do të zhduk gjithçka.
9 Do të bëj të rrjedhë prej Jakobit pasardhësi,
pronari i maleve të mia prej Judës;
të zgjedhurit e mi do t’i trashëgojnë,
shërbëtorët e mi, aty do të banojnë.
10 Kullotë grigjash do të bëhet Saroni,
mriz për gjedh lugina e Ahorit ‑
për popullin tim që do të më kërkojë.
11 Kurse ju, që e lini Zotin,
që e harroni Malin tim të shenjtë,
që gati i bëni tryezën Gadit,
që Meniut ia mbushni kupën,
12 të numëruar jeni të gjithë për shpatë,
në gjunj do të bini për të qenë prerë!
Sepse ju thirra e s’u përgjigjët,
unë fola e ju s’dëgjuat,
por bëtë të keqen ndër sy të mi,
zgjodhët atë që mua s’më pëlqen!”
13 Prandaj Zoti Hyj thotë kështu:
“Ja shërbëtorët e mi do të hanë,
kurse ju do keni uri;
ja, shërbëtorët e mi do të pinë,
kurse ju do të keni etje;
ja, shërbëtorët e mi do të gëzohen,
kurse ju do të turpëroheni;
14 ja, shërbëtorët e mi do të këndojnë
në harenë e zemrës së vet,
kurse ju do të bërtisni prej dhimbjes së zemrës,
do të ulëritni me shpirt të copëtuar!
15 Emrin tuaj do ta lini
nëmë për të zgjedhurit e mi:
‘Të vraftë Zoti Hyj!’,
ndërsa shërbëtorët e vet ai
do t’i thërrasë me një emër tjetër.
16 Kush do të jetë i bekuar mbi tokë,
le të bekohet me ‘Hyjin Amen’,
e kush do të përbehet mbi tokë,
le të përbehet me ‘Hyjin Amen!’,
e njëmend, të vështirat e shkuara do të harrohen,
do të fshihen, prej syve të mi.
17 Sepse, ja, unë po krijoj,
qiell të ri e tokë te re,
të kaluarat s’do të kujtohen,
më ndër mend nuk do të bien.
18 Por do të gëzohet e do të galdohet
përgjithmonë
në ato që unë po krijoj:
Jerusalemin do ta bëj gëzim,
popullin e tij do ta bëj hare.
19 Do të galdoj mbi Jerusalem,
do të kënaqem me popullin tim.
Në të më nuk do të dëgjohet
zë vajtimi as zë dënesjeje.
20 Aty më s’do të ketë foshnjë që rron pak ditë,
as plak që të mos ia arrijë moshës së vet,
sepse djalosh do të mbahet
kush të vdesë njëqind vjeç,
e ai që s’i mbush njëqind vjet,
do të mbahet për njeri të mallkuar.
21 Do të ndërtojnë shtëpi e do të banojnë në to,
do të mbëltojnë vreshta e do t’i hanë frytet e tyre.
22 S’do të ndërtojnë që të tjerët të banojnë,
s’do të mbëltojnë që të tjerët të hanë:
sepse, jeta e popullit tim do të jetë
e gjatë porsi jeta e pemëve,
për kohë të gjatë të zgjedhurit e mi
do të gëzojnë frytet e duarve të veta.
23 Mundi kot nuk do t’u shkojë,
as s’do të lindin për të vdekur shpejt,
bam do të jenë të bekuarish të Zotit,
bashkë me ta nipat e tyre.
24 Madje edhe më parë se të më thërrasin,
unë atyre do t’u përgjigjem,
ndërsa ata ende të flasin,
unë ata do t’i vështroj!
25 Ujk e qengj bashkë do të kullosin,
luani do të hajë kashtë si gjedhi;
kurse gjarpri do të hajë pluhur.
S’do të bëjnë dëm as nuk do të vrasin
mbi mbarë Malin tim të shenjtë ‑
është fjala e Zotit.