1 Nga vijnë ngatërresat dhe grindjet që vlojnë ndër ju? A thua jo këndej: nga lakmimet tuaja që luftojnë në gjymtyrët tuaja? 2 Dëshironi e nuk keni; vritni e keni smirë, dhe gjë nuk fitoni; grindeni e luftoni. Nuk keni sepse nuk luteni.
3 Luteni e nuk fitoni, pse luteni keq që t’i shpenzoni në plotësimin e ëndjeve tuaja.
4 Njerëz të pabesë! A nuk e dini se miqësia me botën është armiqësi me Hyjin? Kushdo, prandaj, do të jetë mik me botën, shndërrohet në armik me Hyjin.
5 Apo ndoshta mendoni se Shkrimi i shenjtë thotë kot: »Me xhelozi e dëshiron shpirtin që e vendosi në ne?«
6 Por Ai jep hir edhe më të madh, prandaj thotë: »Hyji u kundërshton krenarëve, kurse të përvujtëve përvuajturve u jep hirin.
7 Nënshtrohuni, pra, Hyjit! Kundërshtojini djallit dhe do të largohet prej jush!
8 Afrohuni Hyjit edhe Ai do t’iu afrohet juve! Pastroni duart, o mëkatarë! Pastroni zemrat, o njerëz dy mendjesh!
9 Ofshani, vajtoni, bëni gjëmë! Gëzimi juaj le të kthehet në trishtim!
10 Përuluni para Hyjit dhe Ai do t’iu lartësojë!
Gjykimi i vëllezërve
11 Mos flitni keq njëri për tjetrin, o vëllezër! Kush flet keq apo gjykon vëllain e vet, ai flet keq për Ligj dhe e gjykon atë. Po e gjykove Ligjin, nuk je zbatues i Ligjit, por gjykues.
12 Vetëm Njëri është Ligjdhënës dhe Gjykues: Ai që mund të shpëtojë dhe të bjerrë. E ti kush je që gjykon të afërmin tënd?
Qortimi rreth vetëlavdërimit
13 Hë de, ju që thoni: »Sot ose nesër do të shkojmë në këtë apo në atë qytet, do të kalojmë atje një vit, do të tregtojmë e do të fitojmë«,
14 ju që nuk dini as çka do të ndodhë nesër! Po çka është jeta juaj? Është avull që duket për një moment dhe zhduket menjëherë!
15 Në vend që të thoni: »Në dashtë Zoti do të jetojmë dhe do të bëjmë këtë ose atë gjë!«
16 E tani mburreni me krenarinë tuaj. Çdo mburrje e tillë është punë e keqe.
17 Kush, pra, di të bëjë mirë dhe nuk bën, - bën mëkat.