1 Zoti Jobin e theki e tha:
2 “Prozhmuesi s’do të ndeshet me të Lumin?
Kritikuesi Hyjit t’i përgjigjë”!
3 Jobi Zotit iu përgjigj:
4 “Heu! Pa mend fola! Si të përgjigj?
Me dorë gojën po e kyç!
5 Një herë fola: s’e përsëris dot!
Dy herë fola: s’vazhdoj dot”!
BISEDA E DYTË
Hyji e nënshtron fuqinë e të keqes
6 Atëherë Hyji iu përgjigj Jobit nga stuhia e i tha:
7 “Porsi trimi ngjeshi ijët:
dua të të pyes e ti më mëso.
8 Gjyqin tim poshtë do ta hedhësh,
të më dënosh mua ta shfajësosh veten?
9 Krahu yt a është si i Hyjit,
zëri yt gjëmon si i tij?
10 Ngjeshu, pra, me stoli e madhëri,
veshu, pra, me shkëlqim e me nder!
11 Zbraz stuhinë e zemërimit tënd,
me shikim përul krenarët!
12 Vëre krenarin, për tokë përplase,
zhduki keqbërësin kudo të ndodhë!
13 Të gjithë së bashku në dhe mbuloji,
të gjithë kyçi në gropë të errët!
14 Atëherë unë do të bëj dëshmi
se të shpëton e djathta jote.”
Behemoti
15 “Shih Behemotin: e krijova porsi ty;
ai ha bar si të ishte ka!
16 Në ijë forca i qëndron
e fuqia në muskuj të barkut.
17 E ngreh bishtin thua është cedër,
kofshët krejtësisht ia mbërthejnë dejtë.
18 I ka eshtrat fishkull bronzi,
brinjtë e tij si pllaka hekuri!
19 Është vepra e parë e Hyjit,
Krijuesi me shpatë e pajisi.
20 Atij malet ia paguajnë të dhjetat,
egërsirat që n’për to gjesdisin.
21 Nën lotus shtrihet të pushojë,
kallmi i kënetës e balta e fshehin.
22 Hije i bëjnë gjethët e lotusit,
e rrethojnë shelgjet e kënetës.
23 Fryhet lumi, ai s’çan kokën,
në fyt t’i hynte një lumë i tërë,
s’e shqetëson, ai vesh nuk vret!
24 Kush atë për syri e kap,
e lidh në kunj e i shpon hundën”?
Leviatani
25 “Leviatanin a e zë me grep?
Vallë me toje ia lidh gjuhën?
26 A n’për hundë ia kalon zunkthin?
Ia shpon nofullën me kërrabë?
27 Të kesh dhimbje a do të të përbejë?
Butë e ëmbël do të flasë me ty?
28 A thua me ty marrëveshje do të bëjë
do ta bësh shërbëtor të përhershëm?
29 Si me shpend do të luash me të,
do ta lidhësh që vajzat të luajnë?
30 Bashkëgjahtarët në treg do ta qesin,
do ta ndajnë tregtarët ndër vete?
31 Me shigjetë do t’ia shposh shpinën,
do t’ia therësh kokën me fuzhnjë?
32 Vër njëherë dorën mbi të:
luftës gëzoju ‑ më s’do të ndeshesh!