1 “Nëse do të kthehesh, o Izrael,
‑ është fjala e Zotit ‑
kthehu tek unë!
Nëse i zhduk para meje Turpësitë e tua,
s’ke nevojë të ikësh prej meje.
2 Përbetohu: ‘Pasha Zotin e gjallë!’,
me vërtetësi, drejt e me drejtësi!
në ty popujt do të bekohen,
me ty ata do të mburren!
3 Sepse Zoti kështu u thotë
judenjve e jerusalémasve:
Çilni djerret tokë të re
e mos mbillni nëpër ferra.
4 Rrethprituni në nder të Zotit,
rrethpriteni zemrën tuaj,
o judenj e jerusalemas,
që të mos shpërthejë si zjarr zemërimi im,
të ndizet flakë e të mos ketë kush ta shuajë,
për shkak të veprave tuaja të pabesa.”
5 Kushtrim lëshoni në Jude!
Shpallni në Jerusalem!
Thirrni, me bori lajmëroni vendin,
të madhe bërtitni edhe thoni:
‘Bashkohuni!
Në fortesa të gjithë të hyjmë!’
6 Lartësoni një shenjë në drejtim të Sionit!
Ikni! Mos u ngarritni!
Sepse unë po sjell të keqen nga Veriu,
një rrënim të madh!
7 Doli luani nga strofulli i vet,
u ngrit vrasësi i popujve;
doli prej vendit të vet
për ta bërë vendin tënd shkretëtirë:
qytetet e tua do të shkretohen
e do të mbesin pa banorë.
8 Prandaj vishuni me grathore,
vajtoni e ulëritni,
se prej nesh nuk u largua
zjarri i zemërimit të Zotit.
9 Po atë ditë
‑ është fjala e Zotit ‑
mbretër e princa do t’i lëshojë zemra,
shtang do të mbesin priftërinjtë,
në vrimë të miut do të hyjnë profetët!’
10 Unë thashë: “Eheu, Zoti Hyj!
Pra, këtë popull e Jerusalemin
e paske gënjyer kur i the:
‘Paqja kurrë s’do t’ju mungojë!’
Por, ja, shpatën e kemi në fyt!”
11 Po në atë kohë do t’i thuhet
këtij populli e Jerusalemit:
“Era përcëlluese
e kodrave që janë në shkretëtirë
pushtoi bijën e popullit tim,
jo për të hedhur e për ta pastruar.
12 Më e fortë se kjo një tjetër erë,
ja, po vjen nën urdhrin tim.
13 Ja, po ngjitet porsi reja,
si stuhi karroca e tij,
kuajt e tij më të shpejtë se shqipet!
Vaj për ne se sharruam shqim!
14 Laji fajet e zemrës sate
që të shpëtosh, Jerusalem!
Deri kur dot’i ruash në zemër
synimet e mbrapshta të tuat?
15 Nga Dani zëri i kasnecit
e nga mali i Efraimit
lajmëron kumtin e fatkeqësisë:
16 Lajmëroni kombet! Ja, arritën!
Njoftoni Jerusalemin:
Prej së largu po vijnë armiqtë
dhe lëshojnë britma
mbi qytetet e Judesë.
17 Po e rrethojnë porsi rojtarët e fushës,
pse ndaj meje ishte kokëfortë
‑ është fjala e Zotit.
18 Sjellja jote dhe veprat e tua
ta bënë këtë.
Kjo është fatkeqësia jote,
oh, sa e hidhur që është,
sepse të ther mu në zemër!
19 Digjem përbrenda, përvëlohem!
Më mbytën dhimbjet! M’u copëtua zemra!
Shpirti më dridhet!
S’mund të hesht
se borisë ia dëgjoj zërin,
urratë e luftës!
20 Mjerim përmbi mjerim dëgjohet:
i tërë vendi u shkretua,
çadrat papritmas m’u shkretuan,
shkuan dëm strehimet e mia!
21 Deri kur do të shoh flamurin,
do të dëgjoj zërin e bririt?
22 Po, i pamend është populli im,
kurrë s’më njohën.
Janë bij të marrë edhe të krisur,
kanë aq dije sa për të bërë të këqija,
aftësi s’kanë për ta bërë të mirën.
23 Shikoj tokën: është shkretë, e zbrazët,
shikoj qiellin: ka mbetur pa dritë!
24 Shikoj malet: dhe, ja, po dridhen,
shikoj kodrat: të gjitha po tunden!
25 Shikoj përreth: s’shoh me sy njeri,
shpendët e qiellit të gjithë u larguan!
26 Shikoj: toka e pëlleshme u bë shkretëtirë,
qytete të tëra grumbuj rrënojash
para Zotit,
para zjarrit të zemërimit të tij!
27 Sepse kështu flet Zotynë:
“Mbarë vendi do të shkatërrohet,
por krejtësisht nuk do ta zhduk.
28 Prej tij toka në zi do të vishet
e lart, qielli do të errësohet,
sepse thashë dhe s’do të pendohem,
kështu vendosa dhe s’kthehem dalë!”
29 Sapo u dëgjua klithma
e kalorësit dhe shigjetarët,
mbarë qyteti vihet në ikje,
struken thellë ndër pyje të dendura,
ngjiten edhe nëpër qeta;
mbarë qytetet u braktisën,
në to s’mbeti njeri i gjallë.
30 Ti, o e shkretuara, ç’do të bësh?
Sikur edhe me purpur të vishesh,
Sikur edhe me stoli ari të cingëlohesh,
edhe sytë e tu me ngjyrë t’i lyesh,
kot më kot zbukurohesh!
Dashnorët e tu të përbuzin,
jetën tënde duan ta marrin!
31 Po dëgjoj britmën si të gruas në të lindur, klithmën si të gruas që lind së pari:
janë këto klithmat e bijës së Sionit,
në grahma të vdekjes që duart i shtrin:
“E mjera unë! Shpirti po më del
prej goditjeve të vrastarëve!”