1 Sepse, ja, ndër ato ditë
e në atë kohë, kur ta përmirësoj fatin
e Judës e të Jerusalemit,
2 do t’i mbledh të gjithë popujt
e do t’i çoj në fushën e Jozafatit.Atje do të bëj gjyq me ta
lidhur me popullin tim, Izraelin, pronën time,
që i shpërndanë nëpër kombe
dhe e ndanë tokën time.
3 Mbi popullin tim hodhën short, i ndërruan djelmoshat me lavire,
vajzat i shitën për verë e pinë!
4 Çfarë mendoni në të vërtetë, të më bëni ju, Tir e Sidon, dhe mbarë krahinat e Filistesë? Pse, a thua doni të më hakmerreni? Po edhe nëse do të hakmerreni kundër meje, unë aspak pa u vonuar, hakmarrjen tuaj do ta sjell mbi kokën tuaj!
5 Sepse ju jeni ata që e morët argjendin tim, arin tim dhe i mbartët dhe i çuat gjërat e mia të çmueshme në tempujt tuaj,
6
ju që ua shitët bijtë e Judës e të Jerusalemit grekëve për t’i tretur sa më larg prej atdheut të tyre,
7 ja, pra, unë do t’i çoj nga vendi ku ju i shitët dhe hakmarrjen tuaj do ta kthej mbi kokën tuaj.
8
Do t’i shes bijtë tuaj e bijat tuaja me dorë të bijve të Judës. Do t’ua shesin sabenjve, një populli të largët. Sepse kështu ka folur Zoti.
9 Shpalleni këtë ndër popuj:shenjtërohuni për luftë!Çoni në këmbë trimat!Le të vijnë, le të sulen
të gjithë luftëtarët!
10 Ktheni plorët tuaj në shpata, drapërinjtë tuaj në heshta, le të thotë i ligshti:‘Trim i fortë jam unë!’
11 Shpërtheni e ejani,të gjithë popujt e rrethit
dhe këtu bashkohuni! Silli, o Zot, trimat e tu!
12 Le të çohen e le të ngjiten të gjitha kombet
në fushën e Jozafatit,sepse aty do të ulem të gjykoj
të gjitha kombet përreth!
13 Në dorë merrni drapërinjtë, sepse u poqën të korrat!
Ejani e shtrydhni
se shtrydhësi është plot: tinarët po ngufin e derdhen,
kaq e madhe ështe e keqja e tyre!
14 Popuj, o popuj,
në Luginën e Vendimit, sepse është afër Dita e Zotit
në Luginën e Vendimit!
15 U terratisën diell e hënë, yjet e humbën shkëlqimin e vet!
16 Ulërin Zoti nga Sioni, i jehon zëri nga Jerusalemi;
dridhen qielli edhe toka!Për popull të vet strehim është Zoti, fortesë për bij të Izraelit!
17 Do ta dini se unë jam Zoti,
Hyji juaj, që banoj në Sion, Malin tim të shenjtë!
Vendi i shenjtë do të jetë Jerusalemi, n’për të s’do të kalojnë më të huajt!
18 Atë ditë
malet do të rigojnë musht, dhe me qumësht do të rrjedhin kodrat,
të gjithë përrenjtë e Judës
do të rrjedhin ujë; prej Shtëpisë së Zotit do të dalë burimi
do ta ujitë luginën Setim.
19 Egjipti shkretëtirë do të bëhet, Idumeja e përzhitur dhe e djegur
për dhunë të bërë bijve të Judës,
pse gjak të pafajshëm derdhën në tokë të tyre.
20 E Judeja përherë do të banohet, prej breznie në brezni Ruzalemi!
21 Gjakun e tyre do ta marr, s’do ta lë hupës t’u shkojë,
në Sion Zoti do të banojë.