17 Le të jetë ky një ligj i përhershëm ndër të gjitha breznitë tuaja, në çfarëdo vendi që do të banoni: nuk guxoni assesi ta hani as dhjamin as gjakun.”
1 Zoti i tha Moisiut:
2 “Kështu thuaju izraelitëve: Kur njeriu të mëkatojë prej padijes kundër cilitdo urdhër të Zotit dhe bën çka është e ndaluar të bëjë,
3 nëse ky është prifti i shuguruar me lyerje që mëkaton e kështu e sjell fajin mbi mbarë popullin, atëherë për mëkat që bën le t’ia kushtojë Zotit një mëzat të pa të metë si fli mëkatimi.
4 Le ta sjellë mëzatin te dera e Tendës së takimit, para Zotit, le ta vërë dorën e vet mbi kokë të tij dhe le ta therë para Zotit.
5 Atëherë prifti i shuguruar me lyerje le të marrë ca prej gjakut të mëzatit e ta çojë në Tendën e takimit;
6 le ta ngjyejë gishtin në gjak, le të stërpikë me të shtatë herë në praninë e Zotit, në drejtim të koltrinës së shenjtërores;
7 pastaj prifti le të vërë prej atij gjaku në brirë të lterit për kemim të erëndshëm në nder të Zotit që është në Tendën e takimit; kurse gjithë gjakun tjetër le ta derdhë në themelet e lterit të flive të shkrumbimit në hyrje të Banesës.
8 Le ta nxjerrë tërë dhjamin e mëzatit të kushtuar për mëkat, qoftë atë që mbështjell zorrët, qoftë edhe atë që është ndër zorrë,
9 dy veshkat me dhjamë që i vesh ai deri në të hollë, rizën e mëlçisë: le ta nxjerrë bashkë me veshkat,
10 po ashtu sikurse nxirret prej mëzatit të flijuar për flinë e pajtimit. Le t’i djegë prifti mbi lterin e flive të shkrumbimit.
11 Lëkurën e gjithë mishin me kokë e me këmbë e me rropulli e me ut,
12 krejt mëzatin le ta nxjerrë jashtë zemërimiës, në një vend të pastër, aty ku zakonisht hidhet hiri: le ta djegë me zjarr në turrë të druve: le të digjet në vendin ku derdhen hirat”.
13 “Nëse mbarë bashkësia e izraelitëve gabon prej padijes e bën diçka që Zoti e ka ndaluar të bëhet e kështu ata bëhen fajtorë,
14 e pastaj e marrin vesh se kanë mëkatuar, mbarë bashkësia le ta kushtojë një mëzat për mëkat dhe le ta sjellë te dera e Tendës së takimit.
15 Pleqtë e bashkësisë së popullit le t’i vënë duart mbi kokë të tij para Zotit, e, pasi të jetë prerë mëzati para Zotit,
16 prifti, që është i shuguruar, le të shtjerë ca prej gjakut të tij në Tendën e takimit,
17 le ta ngjyejë gishtin në gjak e le të stërpikë me të shtatë herë në praninë e Zotit kundër koltrinës, le të vërë po prej këtij gjaku në brirët e lterit që është në praninë e Zotit në Tendën e takimit.
18 Pjesën tjetër të gjakut le ta derdhë në rrëzë të lterit të flive të shkrumbimit që është në hyrje të Tendës së takimit.
19 Le ta marrë gjithë dhjamin e tij e le ta djegë në zjarr.
20 Le të bëjë edhe me këtë viç siç bëri me viçin e flijuar për mëkat: po ashtu të bëjë edhe me këtë. E pasi prifti ta ketë kryer ritin e zgjidhjes përmbi bashkësinë, do të jenë të falur prej Zotit.
21 Mëzatin le ta qesë përjashta zemërimiës dhe le ta djegë porsi mëzatin e mëparshëm: kjo është fli e mëkatimit të bashkësisë”.
22 “Nëse njëri ndër krerët mëkaton me padije e bën ndonjë gjë që Zoti, Hyji i tij, e ka ndaluar e kështu bëhet fajtor,
23 atëherë, kur ta kenë vënë në dijeni për gabimin e bërë, le ta bjerë si kusht të vetin një cjap të patëmetë
24 dhe le ta vërë dorën e vet mbi kokë të tij e le ta flijojë para Zotit në vend ku zakonisht theret flia e shkrumbimit: kjo është fli e mëkatimit.
25 Prifti le ta ngjyejë gishtin e vet në gjakun e flisë së mëkatimit, le ta vërë mbi brirët e lterit për fli shkrumbimi, kurse sa tepron le ta derdhë në fund të lterit.
26 Dhjamin le ta djegë mbi lter ashtu si digjet ndër fli pajtimi: kështu prifti le ta kryejë ritin e zgjidhjes përmbi kryetarin dhe do t’i falet faji”.
27 “Nëse gabon prej padijes njeri prej popullit të thjeshtë dhe bën çka ka ndaluar Zoti e kështu mëkaton,
28 atëherë, kur ta kenë vënë në dijeni për gabimin e bërë, le ta sjellë si kusht për gabimin e vet një dhi të pa të metë.
29 Le ta vërë dorën mbi kokë të flisë për mëkat, dhe le ta presë në vendin e flive të shkrumbimit.
30 Prifti le të marrë ca prej gjakut në gishtin e vet dhe le të vërë në brirët e lterit të flive të shkrumbimit, kurse tepricën le ta derdhë në rrëzë të lterit.
31 Pasi ta ketë nxjerrë gjithë dhjamin, ashtu si nxirret nga flitë e pajtimit, atëherë prifti le ta djegë mbi lter si erë të këndshme në nder të Zotit. Prifti le ta kryejë mbi të ritin e zgjidhjes e Zoti do t’ia falë fajin.
32 Nëse bie prej deleve si dhuratë për mëkat, atëherë të sjellë një qengje të pa të metë.
33 Le ta vërë dorën mbi kokë të saj e le ta presë në atë vend ku është zakon të theret flia për flitë e shkrumbimit.
34 Prifti le të marrë me gishtin e vet ca prej gjakut e ta vërë mbi brirët e lterit të flive të shkrumbimit, e sa tepron le ta qesë në rrëzë të lterit.
35 Pasi ta ketë nxjerrë gjithë dhjamin, siç nxirret zakonisht dhjami i qengjit që flijohet për flitë e pajtimit, le ta djegë mbi flitë e shkrumbuara në nder të Zotit. Kështu prifti le ta kryejë mbi atë njeri ritin e zgjidhjes së mëkatit që ka bërë, e do t’i falet”.