1 Ndërsa po dilte nga Tempulli, i tha njëri prej nxënësve të tij:
“Mësues! Shih çfarë gurësh e ç’ndërtesa!”
2 Kurse Jezusi i tha:
“A po i sheh këto godina madhështore? Nuk do të mbesë as gur mbi gur pa u rrëzuar!”
3 Kur pastaj u ul të rrijë në Malin e Ullinjve përballë Tempullit, Pjetri, Jakobi, Gjoni e Andreu e pyetën veçmas:
4 “Na trego kur do të ndodhin këto dhe cila do të jetë shenja se të gjitha këto do të vërtetohen?”
5 Atëherë Jezusi nisi t’u flasë:
“Vëriani mendjen të mos ju gënjejë kush!
6 Sepse do të vijnë shumë njerëz në emrin tim e do t’ju thonë: ‘Unë jam!’ dhe do të gënjejnë shumëkënd.
7 Por edhe kur të dëgjoni për luftëra e për lajme luftërash, mos u shqetësoni! Këto duhet të ndodhin, por as atëherë ende nuk është mbarimi.
8 Sepse, do të ngrihet popull kundër popullit mbretëri kundër mbretërisë, do të ndodhin tërmete në vende të ndryshme e do të ketë uri. Ky është fillimi i vështirësive të tmerrshme.
9 Por ju kujdesuni për veten: do t’ju dorëzojnë gjyqeve, do t’ju frushkullojnë ndër sinagoga, do t’ju qesin para qeveritarëve e para mbretërve për shkak timin, që të dëshmoni para tyre.
10 Por më parë duhet t’u shpallet Ungjilli të gjithë popujve.
11 Dhe kur t’ju çojnë për t’ju gjykuar, mos u shqetësoni që më parë se çka do të përgjigjeni; por flisni ç’t’ju jepet në atë çast, sepse nuk do të flisni ju, por Shpirti Shenjt.
12 Vëllai do të dorëzojë vëllanë e vet në vdekje e babai fëmijën e vet. Fëmijët do të çohen kundër prindërve dhe do t’i vrasin.
13 Dhe do t’ju urrejnë të gjithë për shkak të emrit tim. Ai që do të qëndrojë deri në fund, do të shëlbohet.”
14 “Kur të shihni ‘Tmerrimin e shkatërrimit’, se qëndron atje ku s’guxon të jetë ‑ kush lexon le ta marrë vesh ‑ atëherë ata që gjenden në Jude, le të ikin në male;
15 ai që ndodhet në pullaz, të mos zbresë e të mos hyjë në shtëpi të vet për të marrë ndonjë gjë;
16 po edhe ai që të ndodhet në arë, të mos kthehet mbrapa për të marrë mantelin e vet!
17 Mjerë gratë shtatzëna e ato me fëmijë në gji në ato ditë!
18 Lutuni që të mos bjerë në dimër,
19 sepse në ato ditë do të jetë ‘mjerim aq i madh sa që nuk u pa kurrë një i tillë që nga zanafilla e krijesave që i krijoi Hyji ‘deri tani’ dhe nuk do të jetë më kurrë.
20 Dhe, po të mos i kishte shkurtuar Zoti ato ditë, nuk do të shpëtonte njeri i gjallë. Por, për shkak të të zgjedhurve, ‑ që ai i zgjodhi për vete, ‑ i shkurtoi ato ditë.
21 Nëse atëherë do t’ju thotë ndokush: ‘Qe, Mesia është këtu!’, ose ‘Është atje!’ ‑ mos besoni!
22 Sepse do të ngrihen mesi të rrejshëm e profetë të rrejshëm, do të bëjnë shenja të çuditshme për të ngashënjyer në gabim, nëse është e mundur, të zgjedhurit.
23 Ju vëriani mendjen vetes: ja, jua paralajmërova të gjitha!”
24 “Porse, në ato ditë, pas asaj vështirësie,
‘dielli do të terratiset,
hëna nuk do ta lëshojë dritën e vet,
25 yjet do të bien prej qiellit
e trupat qiellorë do të lëkunden.’
26 Atëherë do ta shohin ‘Birin e njeriut duke ardhur mbi re’ me fuqi të madhe e me lavdi.
27 Ai do t’i dërgojë engjëjt e vet e do t’i bashkojë të zgjedhurit (e vet) nga katër anët e botës ‑ prej skajit të tokës deri në skaj të qiellit.”
28 “Mësoni prej shëmbëlltyrës së fikut:
Posa i lëngëzohen gemat e qet gjethe, e dini se vera është afër.
29 Kështu edhe ju, kur të shihni se po ndodhin këto, ta dini se është afër ‑ te dera!
30 Përnjëmend po ju them: nuk do të kalojë kjo brezni pa u bërë të gjitha këto.
31 Qielli e toka do të kalojnë, e fjalët e mia nuk do të kalojnë.”
32 “Sa për atë ditë e për atë orë, s’di askush, as engjëjt në qiell, as Biri, por vetëm Ati.
33 Rrini me kujdes! Rrini zgjuar, sepse nuk e dini kur do të vijë ai çast.
34 Me të do të ndodhë, si me atë njeri që, duke u nisur për rrugë, e la shtëpinë e vet dhe ua la nën kujdes shërbëtorëve: secilit ia caktoi punën e vet e derëtarit i urdhëroi të rrinte zgjuar.
35 Prandaj: rrini zgjuar, sepse nuk e dini kur do të vijë i zoti i shtëpisë: në mbrëmje a në mesnatë, kur këndojnë gjelat apo në mëngjes ‑
36 që, nëse vjen papritmas, të mos ju gjejë fjetur.
37 Çka po ju them juve, ua them të gjithëve: rrini zgjuar!”