1 Ndërsa doja të shëroj Izraelin,
doli në shesh fajësia e Efraimit
edhe e keqja e Samarisë;
gënjeshtra është vënë në veprim:
brenda në shtëpi depërtojnë vjedhësit,
përjashtë cubat bëjnë emnesë!
2 E ndër mend s’u shkon aspak
se asnjë të keqe s’e harroj.
Tani janë të rrethuar prej veprave të veta:
ato qëndrojnë përpara meje.
3 Me të këqijat e tyre e gazmojnë mbretin,
e princat me rrena të veta.
4 Të gjithë janë kurorëshkelës,
janë në ngjasim të furrës së skuqur,
kur bukëpjekësi pushon të përpushë zjarrin,
pasi kllisë brumin ia hedh
e pret derisa të brumoset mirë.
5 Ditën e mbretit tonë
u sëmurën princat nga vapa e verës
e ai të dehurve dorën ua shtrin.
6 Në synim pritash zemrën e bënë furrë,
furia u kotet gjithë natën,
në mëngjes ndizet porsi flaka e zjarrit.
7 Të gjithë janë ndezur flakë si furra
e i përpijnë gjyqtarët e vet.
Kështu të gjithë mbretërit e tyre sharruan
e kush prej tyre s’mbeti të më thërrasë në ndihmë!
Izraeli sharroi duke thirrur në ndihmë të huajt
8 Efraimi po përzihet me kombe,
Efraimi u bë bukë ndore e pasjellë.
9 Të huajt ia hëngrën fuqinë e tij
e s’e di,
kokën gjok thinjat ia bënë
e s’kujtohet!
10 Krenaria e Izraelit
kundër tij i bën dëshmi,
e s’u kthyen te Zoti, Hyji i vet,
me të gjitha këto as që e kërkojnë!
11 Efraimi u bë si pëllumbi
i pamend e i humbur:
Egjiptin thërrasin, ikin në Asiri.
12 Por, posa ata të jenë nisur,
rrjetën time mbi ta do ta shtrij,
do t’i rrëzoj porsi shpendët e ajrit,
një emnesë do të bëj mbi ta
si u qe thënë, në mbledhjen e tyre.
Mosmirënjohja e ndëshkimi i Izraelit
13 Vaj për ta që u larguan prej meje!
Do të sharrojnë pse u çuan kundër meje!
Vallë, thua vetë ata t’i shpërblej, duhet
kundër meje ndërsa gënjeshtra hapin?
14 Në ndihmë nuk më thërrasin me gjithë zemër,
por ulërijnë në shtrojat e veta;
përgjaken në f’tyrë për drith e verë
e peshë çohen kundër meje.
15 E unë krahun ua kisha forcuar
e ata të zeza djerrojnë kundër meje!
16 I kërkojnë ndihmë atij që s’mund të ndihmojë,
janë bërë porsi harku i prishur.
Krerët e tyre prej shpatës do të bien,
për shkak të gjuhës së vet të pacipë:
do të përqeshen në dheun e Egjiptit.