1 O vdekje, sa i hidhur është mendimi mbi ty
për njeriun që jeton i lumtur
mes pasurisë së vet,
2 për njeriun e paqë,
që gjithçka i shkon për së mbari
dhe ende ka fuqi t’i shijojë të mirat!
3 O vdekje, vendimi yt është i mirëseardhur
për nevojtarin e për njeriun e mbetur,
4 për plakun e shkrirë që do gjithçka të dijë,
që e humbi shpresën, që e humbi duresën!
5 Mos e druaj ligjin e vdekjes!
Kujtoj ata që qenë para teje
edhe ata që do të vijnë pas teje:
Ky është ligji e Zotit për çdo gjallesë
6 e pse t’i kundërshtosh vullnetit të Tejetlartit?
Si dhjetë vjet si njëqind si një mijë,
7 në Nëntokë nuk do të të padisë kush për gjatësinë e jetës.
8 Fëmijët e mëkatarëve bëhën fëmijë të urrejtshëm
edhe ata që banojnë në banesat e të paudhëve.
9 Trashëgimi i fëmijëve të mëkatarëve humbet,
farën e tyre e përcjell urrejtja e vazhdueshme.
10 Babain e pashpirt e nëmin të bijtë,
sepse për shkak të tij ata janë të urryer.
11 Të mjerët ju, o njerëz keqbërës,
që e latë Ligjin e Zotit të Tejetlartë!
12 Nëse lindni, lindni për mallkim,
e kur vdisni, mallkimi do të jetë trashëgimi juaj.
13 Gjithçka është prej dheut, në dhe do të kthehet,
kështu të paudhët – nga mallkimi në shkatërrim.
14 Zia e njerëzve është për kufomat e tyre,
emri i të paudhëve që s’është i mirë, do të fshihet.
15 Kujdesu për emër të mirë, sepse ai qëndron më shumë
se një mijë visare të paçmueshme e të mëdha:
16 jeta në mirëqenie zgjat për një kohë të caktuar,
kurse emri i mirë qëndron për amshim.
17 Më i mirë është njeriu që e fsheh marrinë e vet
se ai që e fsheh urtinë e vet.
E njëmend, urtia e fshehur e visari i papashëm,
ç’dobi prej të dyve?
18 Bijtë e mi, ruajeni mësimin në paqe,
19 le t’ju vijë turp për këto që po ju them:
20 sepse nuk është mirë të skuqesh për çdo turp,
nuk është, në të vërtetë, çdo marre turp.
21 T’ju vijë turp para babait e nënës për fëlligështi,
para prijësit e pushtetarit për gënjeshtarit,
22 para prijësit e gjykatësit për krim,
para bashkësisë e popullit për paudhësi,
23 para shokut e mikut për padrejtësi,
para vendësve ku banon
24 për vjedhje,
para së vërtetës së Hyjit e besëlidhjes,
për vënie të bërrylave mbi tryezë,
kur merr ose dhuron me përbuzje
25 kur s’përgjigjet në përshëndetje,
t’i ngulësh sytë mbi gruan e pandershme,
t’i sjellësh shpinën ndonjërit të farefisit,
26 t’i marrësh dikujt diçka e të mos ia kthesh,
27 t’i lëvyresh gruas së martuar,
28