1 Kur arritën në Ekbatanë, Tobia i tha: “Vëlla Azari, më ço drejt e te vëllai ynë Ragueli.” Ai e çoi drejt e në shtëpi të Raguelit. Raguelin e gjetën duke ndenjur te dera e oborrit të vet. Këta e përshëndetën të parët. Ai ua ktheu përshëndetjen me: “Mirë se na erdhët, vëllezër! Urdhëroni brenda!” Dhe u priu në shtëpi.
2 I tha gruas së vet Ednës: “Sa shumë që po i përngjaka ky djalosh tim vëllai Tobitit!”
3 Atëherë Edna po i pyet: “Nga ju kemi, o vëllezër?” Ata i përgjigjën: “Jemi nga bijtë e Neftaliut të mërguar në Ninivë.”
4 U tha: “A mos e njihni vëllanë tonë Tobitin?” Ata i përgjigjën: “E njohim.” Ajo vazhdoi: “A është mirë?”
5 Ata i përgjigjën: “Gjallë është e i fortë.” E Tobia shtoi: “Është baba im.”
6 Atëherë u ngrit në këmbë Ragueli e përqafoi duke qarë
7 e tha: “Qofsh bekuar, o bir! Je biri i një babai shumë të mirë! Se ç’fatkeqësi që një burrë i drejtë e bamirës si ai u verbua!” Dhe e mbante ngrykë duke qarë në qafën e Tobisë djalit të vëllait të vet.
8 Qau edhe gruaja Edna, qau nga përmallimi edhe vajza e tyre Sara.
9 Ragueli e preu dashin e grigjës dhe u bëri një pritje të përzemërt.
Atëherë u lanë e u pastruan dhe u ulën në tryezë për të ngrënë darkë. Tobia i tha Rafaelit: “Vëlla, Azari, thuaj Raguelit të ma japë motrën time Sarën.”
10 Ragueli i dëgjoi këto fjalë e i tha djaloshit: “Ha e pi e gëzohu pa u shqetësuar aspak sonte. S’ka tjetër njeri që duhet ta marrë bijën time Sarën përveç teje, o vëlla. Po ashtu as unë nuk kam leje t’ia jap një burri tjetër përveç teje, sepse ti je më i afërmi im. Por, more bir, më duhet ta them të vërtetën.
11 Shtatë herë provova t’ia gjeja një burrë nga vëllezërit tanë, por të gjithë vdisnin natën e parë kur hynin në dhomën e saj. E tani, biri im, ha e pi e le të bëhet me ju si të dojë Zoti.” Por Tobia nguli këmbë: “Pra unë as s’do të ha, as s’do të pi pa më thënë se ç’do të bësh me mua.” Ragueli iu përgjigj: “Të qoftë! Po ta jap siç e thotë Libri i Ligjit të Moisiut, pse kështu ka qenë caktuar prej Qiellit që të jetë e jotja! Merre motrën tënde. Tani e tutje ti je vëllai i saj e ajo është motra jote. Është jotja sot e përgjithmonë! Zoti i qiellit ju mbroftë sonte dhe ju dhëntë mëshirën e paqen e vet!”
12 Atëherë Ragueli e thirri Sarën, vajzën e vet. Ajo u afrua. Ragueli e mori dorën e saj, ia dha atij e tha: “Merre për grua sipas Ligjit e rregullores që është e shkruar në Librin e Moisiut: është gruaja jote! Të qoftë e çoje te babai yt shëndosh e mirë. Hyji i qiellit ju dhuroftë udhë të mbarë e paqe.”
13 Atëherë e thirri nënën e vajzës e kërkoi t’i sjellë një letër për ta shkruar dokumentin e martesës se ia dha për grua sipas rregullores së Ligjit të Moisiut. Nëna e saj e solli letrën dhe Ragueli e shkroi dhe e nënshkroi.
14 Atëherë filluan të hanë e të pinë.
15 Ragueli e thirri gruan e vet Ednën e i tha: “Motër, bëje gati dhomën tjetër e çoje vajzën atje.”
16 Ajo shkoi, shtroi sikurse i qe thënë, e çoi vajzën brenda, qau për të, i fshiu lotët e i tha:
17 “Mos të lëshojë zemra, o bijë! Zoti i qiellit e shndërroftë vuajtjen tënde në hare! Zemër, bija ime!”, dhe doli jashtë.