1 Jakobi i mblodh të bijtë dhe u tha:
“Bashkohuni t’ju tregoj çka do t’ju ndodhë në ditët e ardhshme.
2 Bashkohuni dhe dëgjoni, o bijtë e Jakobit,
dëgjojeni Izraelin, atin tuaj!
3 O Ruben, i parëlinduri im,
ti, fuqia ime, fryti i parë i forcës sime;
i pari në denjësi, më i madh në fuqi!
4 Vlon porsi ujë, por nuk do të kesh përparësi,
sepse u ngjite në shtrojën e babait tënd
dhe e fëlliqe shtratin tim!
5 Simon e Levi! Jeni vëllezër!
Vegla dhune armët e tyre!
6 Në këshillin e tyre mos pastë pjesë shpirti im dhe në mbledhjet e tyre mos shkoftë nderi im!
Sepse në tërbimin e vet vranë njeriun,
e me furi i gjymtuan mëzetërit!
7 Qoftë mallkuar tërbimi i tyre, sepse i pashpirt, hidhërimi i tyre, sepse i rëndë!
Do t’i ndaj nëpër Jakobin,
do t’i shpërndaj nëpër Izrael.
8 O Judë, vëllezërit e tu do të lëvdojnë,
dhëna jote në zverkun e armiqve të tu!
Para teje do të përmbysen bijtë e babait tënd!
9 O Judë, luani i luanëve!
Prej presë u ktheve, biri im!
Shtrihej në pushim porsi luani,
porsi luanesha: kush do të guxojë të të zgjojë?
10
Jo, prej Judës nuk do të hiqet sundimi
as shkopi i prijësit nga këmbët e tija,
deri që të vijë ai, të cilit i përket,
të cilin do ta dëgjojnë popujt.
11 E lidh për hardhi gaçin e vet,
për trung të hardhisë kërriçin e gomaricës së vet!
Petkun e vet do ta lajë në verë,
në gjakun e hardhisë leshnikun e vet!
12 Më të zinj se vera janë sytë e tij,
më të bardhë se qumështi, dhëmbët e tij!
13 Zabuloni do të banojë në bregun e detit,
port shpëtimi për anijet!
Do të prekë deri në Sidon!
14 Isahari është gomar i fortë,
i shtrirë ndërmjet gardheve;
15 pa se qetësia është e mirë
dhe vendi i pëlqyeshëm.
E uli krahun e vet për ngarkesë
dhe u bë skllav i nënshtruar!
16 Dani do të gjykojë popullin e vet,
si çdo fis tjetër i Izraelit.
17 Qoftë Dani shlligë në udhë,
nepërkë me kreshtë në shtigje
që ha kalin në këmbë
e kalorësi përplaset për së mbrapshti!
18 Në shpëtimin tënd shpresoj, o Zot!
19 Gadin, cubat do ta sulmojnë,
por ai do t’i sulmojë këmbë për këmbë!
20 Aseri bukë do të ketë të shijshme,
ushqime të zgjedhura mbretërore!
21 Shutë e hedhur është Neftaliu,
që lëshon brirë të bukur!
22 Lëndë frytdhënëse Jozefi,
lëndë frytdhënëse mbi burim:
degët e tejkalojnë murin!
23 Por e hidhëruan dhe i kanë rënë,
e kanë sulmuar shigjetarët.
24 Harku i tyre u copëtua
dhe u këputën muskujt e krahëve të tyre
në saje të krahut të Pushtetshmit të Jakobit,
në saje të emrit të Bariut, Shkëmbit të Izraelit!
25 Hyji i atit tënd do të jetë ndihmtari yt,
i Gjithpushtetshmi ty do të bekojë
me bekime që vijnë prej qiellit, së larti,
me bekime prej humnerës poshtë,
me bekime të parzmave dhe të kraharorit.
26 Bekimet e atit tënd janë përforcuar,
më të larta se bekimet e maleve të amshuara,
se dëshira e kodrave të lashta!
Le të bien mbi kokën e Jozefit,
mbi kokë të të shuguruarit ndër vëllezër!
27 Beniamini është bishë grabitqare:
në mëngjës e ha prenë
e në mbrëmje i ndan plaçkat”!
28 Të gjithë këta i përbëjnë dymbëdhjetë fiset e Izraelit. Kështu u tha ati i tyre dhe u dha bekimin: bekimin e vet të veçantë për secilin.
29
30 përballë Mambresë, në dheun e Kanaanit, të cilën e bleu Abrahami me gjithë arë prej Efron Heteut si pronë për varreza.
31 Aty e varrosën Abrahamin dhe Sarën, gruan e tij. Aty qe varrosur Izaku me Rebekën, gruan e tij, aty e varrosur pushon edhe Lia”.