1 Jozefi ra mbi fytyrën e të atit, e qante dhe e puthte.
2 Atëherë u urdhëroi mjekëve që i kishte në shërbim ta balsamojnë të atin.
3 Ata, në të kryer të urdhrit, kaluan dyzet ditë: kaq në të vërtetë zgjat balsamimi i kufomave. Egjipti e qau shtatëdhjetë ditë.
4 Si kaloi koha e vajtimit, Jozefi foli me familjen e faraonit: “Nëse kam gjetur hir para syve tuaj, m’i thoni faraonit,
5 se im atë më përbeu: ‘Ja po vdes: më varros në varrin tim që e hapa për vete në dheun e Kanaanit’, të më lejojë të shkoj ta varros tim atë e do të kthehem”.
6 Faraoni i tha: “Shko e varrose babain sikurse të përbeu”.
7 Jozefi shkoi e me të shkuan edhe të gjithë shërbëtorët e faraonit, paranikët e shtëpisë së tij, të gjithë paranikët e dheut të Egjiptit,
8 mbarë familja e Jozefit me vëllezërit e tij, pa fëmijë, grigjë e lori, që i lanë në krahinën Gesen.
9 Në këtë përcjellje përmortore pati karroca e kuaj dhe u bë një turmë jo aq e vogël.
10 Kur erdhën në Gorenhaatad (d. m. th. Lëmi i ferrave), që është përtej Jordanit, aty kremtuan salikimet dhe bënë një gjëmë të madhe e të thekshme për shtatë ditë.
11 Kur e panë këtë gjë banorët e Kanaanit, thanë: “Qenka ky vaj i madh për egjiptianët”! Prandaj edhe ai vend u quajt Abelmesraim (d. m. th. Vajtimi i Egjiptit).
12 Bijtë e Jakobit bënë siç u qe urdhëruar.
13 E çuan në dheun e Kanaanit dhe e varrosën në shpellën e Makpelës, që e pati blerë Abrahami bashkë me arë për pronë varrezash prej Efron Heteut; përballë Mambresë.
14 Atëherë Jozefi u kthye në Egjipt bashkë me vëllezërit e vet dhe me tërë përcjelljen, pasi e varrosën të atin.
15
16 dërguan t’i thonë: “Yt atë na urdhëroi, para se të vdiste,
17 që t’i themi këto fjalë të tija: ‘Po të lutemi ta harrosh kobin e vëllezërve të tu, fajin dhe mëkatin e tyre, që e bënë kundër teje’. Po edhe ne po të lutemi, që shërbëtorëve të Hyjit të atit tënd t’ua falësh këtë vepër të zezë”. Kur i dëgjoi këto, Jozefi ia plasi vajit.
18 Erdhën tek ai vëllezërit e tij dhe, kryeulur përdhe, i thanë: “Jemi skllevërit e tu”.
19 Ai u përgjigj: “Mos kini frikë! Vallë, a mund t’i kundërshtojmë vullnetit të Hyjit?
20 Ju njëmend ma menduat të keqen, por Hyji e ktheu atë në të mirë që të më lartësojë, si po shihni se ndodhi me të vërtetë, dhe për të shpëtuar një popull të madh.
21 Mos druani! Unë do të kujdesem për ju dhe për fëmijët tuaj”. Dhe i ngushëlloi me fjalë të ëmbla e të buta.
22 Jozefi banoi në Egjipt me mbarë familjen e tij dhe familjen e t’et. Jetoi njëqind e dhjetë vjet
23 dhe i mbërriti bijtë e Efraimit deri në të tretin brez. Po edhe bijtë e Mahirit, birit të Manaseut, lindën në prehrin e Jozefit.
24 Pas këtyre ngjarjeve, Jozefi u tha vëllezërve: “Pas vdekjes sime Hyji do të vijë me siguri t’ju vizitojë dhe do t’ju mundësojë të dilni prej ketij dheu e të shkoni në dheun që ua premtoi me betim Abrahamit, Izakut e Jakobit.”
25 Pasi i përbeu ata dhe u tha: “Hyji do t’ju vijë përnjëmend në takim... atëherë m’i merrni me vete eshtrat prej këtij vendi”,
26 e vdiq. I kishte mbushur njëqind e dhjetë vjet jete. Trupi i tij qe balsamuar dhe vendosur në një sarkofag në Egjipt.